In dä Vulln – Muine loaäbn Frünne!

von

Heinrich Ottensmeier

 

Muine loäbn Noahbas un Frünne!

Jümma est näo ßäo druige ! An Roggenßaäggen eß obahiupt nicht eo dänken!  Doa häbbe eck mui van Hannchen näo ’n pa Dahge Voloäf gihben loadn. Eck häbbe doa ßoan Regimentskameroadn iudn oäastn Welkruige. Dä hätt oal jümma troant un troant, eck ßolln doach moall buißoöken. Hoe wuhnt doa bohbn in’n Beagesken. Dä eß fein hariude! Hoä briukt äok bläoß näo fuif dahge inna Wihken Aboädn un woll ßick an’n Winda ganz teo dä Ruhe ßeddn. – Gäste, nai, wattt hätt dä von Lihbn! Dä ruit’t joädn Dach üa Stun’n aff, un dänn könntse wildflöttken goahn! Oahmtwäake; Voähfoan; Stroöggen un Mälken kinnt dä nich, doafo hätt dä üa Kinos, Fäansehn un Harümmebummeln.

Oabba tiusken? – Nai, muin Lihbe nich! In dä Luft doa, un in dänn Spitakel doa jümma lihbn, datt häole eck nich iut! Watt was eck freoh, oasse eck wia in iusen „Minden-Ravensberger Heilgarten“ frui Oahm halen konn! – Dänn oäastn Noammdach hale eck muin’n Kumpel vanna Fabruik aff. Wui güngen niu oäast in ßoanne Goanwiatschaft un drünken ’n Glas Boäa. Oabba datt woch mui medda Tuit doach unaptuitlick. Oalle Äonblicke fäll moe doa ßoanne lüttke, schwachte Muiggen int Boäa. Datt wassn Szoökaruigge! Oach, männe muin äole Fruind, oasse hoä muine Näot ßäoch, datt woöan kaine Müggen, datt woöa bläot Reot, dä doa jümma inna Luft harümmeflüge! – Un dänn Dräck mütt dä Lui doa oalle inoahm’m! – Hannchen woll wihdn, watt dä Freslui dänn doa mett üa Wäske mahken. – Jäa, datt woät eck äok nich! Eck nihme an, datt ßick dä Freslui jümma wuia watt Niugget käopt, wänn datt anna schmuddelig eß. Dä ßoät joa oalle iut, oasse wännse frisk iudn Ladn noahm’m odda frisk anstrihken woöan. Doarümme ßind dä äok jümma knappe meddn Gelle. Spahn kinnt dä nich! Dä lihbet jümma vanna Hand in’n Mund!

Oabba ßoan bihdn woll eck Ji doach näo votelln, wit’t moe dänn goahn eß. Muin Kumpel hätt ßick oallehand Moögge mett moe mahket! Szunnoahmt-noamdach namm hoä moe mett noa ßoanne Kegelbahn! – Oach, diu loäbe Tuit, upp watt fo Tände kuhmt dä Lui inna Stadt, wännse kaine Aboät hätt! – Oasse dä lüttken Kinna trulln ßä mett Kugels, ßäo dicke wi’n Kinnakopp, noa ßäo nihgen Hampelmänna oadda Kegel. Ginäo buikihken häbbe eck dä Dinga nich, dänn dä woöan wall ’n däachtich oadda väachtich Fäode wuit wege. Eck mosse äok mettmahken! Datt was fo moe kaine Wichtichkoät. „Immer in die Vollen!“ hoäde datt. Datt was watt fo moe! Bläos düsse äoln Bahn mosse wall schoäbe ßuin. Dä Kugels loäbn moe jümma vanna Halbe in ßoanne Gohdn. „Pumpe“ roäbn dä annan dänn. Watt datt meddn Pumpn teo däon bäbbn ßoll, woät eck nich. Hinnack buitahle jümma ßäobutz!

Dänn kegeln ßä jümma dä gräodn Hiusnumma. Oach, diu loäbe Tuit, watt koähm’m doa fo Hiusnumman buigge hariut. Szäo hättse dä bläot inna Stadt. Eck blaif bui muina ßuigen Hiusnumma un moasse doafo buitahln! – Oasse ett dänn oaba ümme dä lüttken Hiusnumman goahn ßoll, kraich eck frisken Meot. Un niu ßiuse muine Kugel äok gluick midden in dänn Tropp. Datt was bläot äok wia vokaiat. Dä boädn annan Kugels jage eck vobui. Oabba niu fäng dä Gißellschaft dat buidroägen an! – „Pumpe zählt neun!“ – Eck mosse wuia muin’n Geldbuil toähn!

Eck woll niu oall von Schwängel schloahn, oabba eck woll muin’n äoln Fruind joa nich ganz in Stich loadn! – Jetzt ßollet ant Affruim’m goahn. – Junge, datt hätt moe uppt beste gifalln! Un niu häbbe eck düssen Jungens van’n Ploasta moall  wuist, waddn Haken eß! Eck fäng an. Mett oän’n Schuß hale eck ßihbn Stück doa manken dänne! Bläoß dä boädn anna Ecke blihbn stäohn. Un watt hätt düsse Gißelln kegelt, oabba düsse boädn blihbn stoahn. Eck allain ßihbn und dä annan fuibe  nich oän’n! Doa heddn ßä ßick richtich blamiat! – Oasse eck niu näo wia mettbuitahln mosse, wail eck mett bui dä Manschaft hoäa, dä voloan hadde, ßinn oabba affßuckelt! – Wänn eck äok uppt maiste buitahln mosse, ßäo hätt moe doch upp maiste äagat, datt datt oänzigste Frosminske, watt doa mett buigge was, bleoß oän’n Szülbagroschen buitahln mosse! – Eck oabba häbbe dänn ganzen Kegelklub in voäatoäggen Dahgen inlaht. Dänn wi wui iuse Runkel hariutmahken. Dänn well eck moall ßoän wäa uppt bäste affruihm’m kann.

                                                                                     Jiu Hinnack van’n Brinke

 
 

pdf-datei