Muine loäbn Noahbas un Frünne!

Dä maisten Lui ßind joawall vondahge mett üan Näaven int Tüddan kuhm’m. Annare wia hät’t an’n Hachten, un wäcke küat van « Kreislaufstörungen ». In’n Grunne ßalt wall oalle dattßülbe ßuin. Moe eß datt gakain Wunna. bui düsse unvonünftigen Jagaruigge un Bisaruigge kann nicks Geos hariut kuhm’m! Kain Auto löappt flott gineog, kaine Maschuin’n laistet datt, watt ßä oänlick laisten mösse! Un dä Minsken kuhmt oall lange nich maia mett. „Tempo! Tempo! Zeit ist Geld!“

Jäa, oabbe könn Ji dänn nich’n bihdn ßinniga angoahnloadn? „Nein, die Konkurenz zwingt uns zu diesem Tempo!“ Un watt mahket dä Konkurenz, wänn Ji in’n Krankenhiuse ligget oadda ßäoga upp Köstas Kampe?

Oach, eß joa äok woah, oäast mott joa dä Dokta hälbn! Von Dahla oadda fuif Mahk kann dä joa hännig wuia datt inne Ruige bruingen, watt Ji in’n ganzen Joah votaibat hätt!

Giwisse hoä kann Ji jo äok voäa oadda ßeß Wihken int Batt schicken oadda int Szualand oadda in’n Schwachtwald.

Un hätt dänn dä Konkurenz ßäovihl Mettgifoöhl un Anstand un mahket niu kaine „Konkurenz“? Joa, wui hätt nich maia dä Tuit inna Giwalt, ßoannan dä Tuit hätt us maistat! Dänn mögget ebn mett dänn voloäf nihm’m, watt kümmt!

Diskamästa Nuihoaff un Muikamästa Kaisa woöan äok mett üa Näaven int Tüddan kuhm’m. Oabba ßä mäaken datt näo freoh gineog, datt ßä ßick moal annan Wuind ümme dä Nehsen waiggen loadn mössen. Dä Freoslui woöan dä Gnoaddaruigge un Nükaruigge äok ßäo laid un schübn mett Hand un Feot.

Dä boädn äoln Frünne güngen in üan Volkwagen sidden, ßucken aff „gen Süden“! – Szä ßoegen dänn Rhuin un dän Schwarzwald,  ßä wösken üa Foöde in’n Bodensee un stihgen uppt Ulmer Münster, oapp ßoä van doa dä Goäbelken Käaken wall ßoähn kön’n! Oallhand blihbn ßä äok länga upp oäna Stih! – Un datt buikam’m oalle düht geot, bleoß ümme üa Gischäfte in’n Hiuse, wüssen ßä kain Buischoäd. Un ji maia üa Näaven teoda Riuh koäm’m, ji maia kamm datt Hoämwoäh.

Oach watt, gräode Lui kruit joa kain Hoämwoäh! Dä boädn voßöchent mett Most un Wuin, mett „Hopfen un Malz“, oabba dä Unriuh woll ßick nich leggen! Soä foöan van Heidelberg noa Würzburg. Jümma’n bihdn noäga noa Hius!

„Doanna, Hinnack!“ roäp Fretz upp oänmoall, „doa stoand just ßoän’n wackan Schwätskenbäom anna Stroade! Un dä hänk ßäo vull! Un dä woäan just ßäo wi iuse in Gäobl! Minske, watt häbbe eck’n Hunga upp Schwätzken!“ – Hinnack ßedde dänn Wagen’n bihdn ubbe Affecke, un boäde troattken noa „üan“ Schwätzkenbäome trügge. Wi ßoan pa Jungens  stoöken dä boädn ßick dä Bücksentasken vull.

Dä Bua, dä doa mett ßuin’n Keohgispanne heakamm, hadde äok nicks inteowoän’n. Un datt dä Koögge watt ubbe Stroadn falln loat’t, datt ßäoch äok ßäo „heimatlich“ iut. Oabba niu mössen ßä oabba doach’n Schritt ubbe Halbe däon, dänn doa kamm just ’n Lastwagen in vullen Tempo anjaget. „Wat’t dä Lui doach jümma uilich hätt!“ – Un niu wasse voabui. Oach diu loäbe Tuit, watt was datt dänn. Dä Wagen was just düa dänn frisken Keohdreck ßiuset!

Fretz fänk an teo wüagen un schmait dä schön’n Schwätzken, dä hoä just von’n Munne hadde, in’n hägen Bogen wäch. Szä ßatt ganz vull Keohdreck. Hinnack woll just dänn Hals van’annaruidn, däo kaike an ßick händahl. Doa blaif ühn datt Lachen in’n Halse ßidden! Un niu buikaik ßick joäda ßümß, un dänn buikaik joäda dänn annan! Un wick ßügen dä boädn iut?! Oalles was mett wahm’m Keohdreck obakläckat!

Datt gröäbst wisken ßä ßick meddn Taskendeoke iudn Gißichte un van’n Hän’n! Un dänn  ’n annat Obahimd kön’n dä boädn wall antoähn, oabba ßä heddn man oän’n Anzug mettnohm’m. Un dä mosse oäast roänget waian. Dä boädn krihgen twoe Dahge „Hausarrest“, dänn inna Ünnabücksen un Obatoäa kön’n ßä joa nich geot spazian goahn. Datt Edn mosse uppt Zimma brocht waian! Noa dä boädn Dahge heddn ßick Hinnack un Frettken oabba ßäo geot vohahlt, datt ßä dänn annan Dach datt Nachmisse wia in’n Hiuse edn kön’n!