Hinnack bui dä Wadaßuldoaden

von

Heinrich Ottensmeier

 

Muine loäbn Noahbas un Frünne!

Datt Hinnack van'n Brinke 'n richtigen Lichtschinken eß, datt häbbe eck Ji oall maia andutt. Hoä kann äok upp ßuine äoln Dage datt Drabn un Bisen nich loadnl Ett eß joa man geot, datt hoä moe doavan äok aff un dann teo widn dött. Un eck kann datt joa äok nich  geot fo moe buihäoln. Bidn Votelln un Kroasken deo wui joa boäde gaian. Oabba watt Hinnack votellt, datt hätt joa jümma, Hand un Feot!

Datt eß woah! Un wänna bidn mett düaflogen eß....! - Noa, eck will ühn noahea moall oannick ubbn Tahn foöln!

 

Düsse Dahge hätt moe Hinnack van „ßuina Wadakande“ schribn! Eck woät wall, datt Hinnack oasse junge Bängel in'n oäastn Kruige bui dä Wadaßuldoadn, bui dä „bläon Jungens“ wesen eß. Un dohäa ßuine Voloäbe fo datt gräode Wada! Szüß oasse Kuind was hoä düht wadaschui, datt konn man oallhand an ßuin'n Hän'n un Halse ßoän, wänn ßuine Moäm'm nich just kundaliat hadde! Oabba, wi gißäggt, ßait hoä bui dä Wadaßuldoadn wesen eß, eß datt annas! Giwisse, Hinnack eß äok buin Wada voßichtig blibn! Maistentuit eß hoä nich wuida uppt Wada goahn, datt hoä datt Land näo ßoän konn!- Datt hoä voßichtig eß, hädde äok in'n twoädn Kruige buiwuist: Hoä was bui dä Fligas, oabba inna Luft esse nich wesen! Un niu eß hoä upp dä Insel Norderney, kann oabba van doa datt faste Land äok näo ßoähn! - Teo oalla Voßicht hadde hoä ßuin Hannchen un datt Luid mettnoahm'm!

Oabba dä Dage läopt doahea, un oäna mosse wia Hius un Goan voßoagen! Un datt was Hannchen! Hinnack un datt Luid mössen wegen üa Ängeböstigkoät näo wuida meddn ligen Schwängel harümmeläobn. Szä bröächen Hannchen noan Bahnhobe, woll ßeggen, noan Scheppe, ßä wänken, ßäolange dä Döämpa näo teo ßoän was un draiggen ßik mett etwas Hoämewoäh ümme.

Oabba kium was Hannche iudn Äoge, däo ploage iusen Hinnack oall wia dä Nuischiagkoät!  Eck ßegge wi Wuind un Fean! Just heddn doa anna Landebruiggen twoä Scheppe mett dä „bläon Jungens“ fastemaket. Oasse Hinnack niu äok näo lesen hadde, datt datt oäne Schepp „Hertha“ hoäde, däo was hoä nich maia teo häoln! Nich, datt hoä moall meddn Lui, datt Hertha hoäda, watt hatt hedde! Nai, hoä was doach just von fifftig Joahs äok oasse Matreose ubbn Scheppe wesen, datt äok „Hertha“ hoäde, S. M. S. „Hertha“! Giwisse, ett was gröädda un ölla wesen, oabba  dä Name was dattßülbe! Dä Name „Hertha“ wassen Schlüdel, dä ühn huia oalle Düas uppmaken mosse! Doabuigge hätt ßoann Schepp oänlick gakaine Düas, nai, bleoß Liukens, Deckels un Klabbns!

Hinnack stoöa gluiks upp dä „Wache“ läos, dä doa medda Buistolln von Scheppe stoand. Dä Minske was joa ßäowuit nett un ankuhm'm, oabba hoä wusse nich vihl (oadda woll nicks widn) van dä nuiggen „Hertha“, un van Hinnack ßuina äoln „Hertha“ wusse ganicks. Oabba Hinnack loät nich noa! Hoä droffe uppt Schepp kuhm'm, un hoä aboäde ßick bätt noa dän „Käppn“, bätt noa dän Kommandanten vo. Un dä was nich bleoß kinnadoa, nai, dä hadde äok von griusen Minsken, dä vo fifftig Joahs oall oasse  Obermatreose upp S. M. S. „Hertha“ wesen eß, watt oba. Dä Kommandant hätt niu „persönlich“ Hinnack datt Schepp van füa bätt achta (Hinnack schraif: Vom Bug bis zum Heck), van bobn bätt unna, wuiset. Hinnack hätt Mund un Nesen uppspaiat un  wunnawäaket. Un iuda Piußen was hoä äok kuhm'm, dänn Träbbns kinnt dä upp ßoan'n Scheppe joa nich, datt ßind oalles man Leddans! Un dänn ßind dä fifftig Joahs bui Hinnack äok just, nich in'n hoalln Bäom togen! Oabba Hinnack folle ßick oasse Hahne in'n Koabe! Oabba dä Kamm häddn doach wall oäast richtig gloat, oasse dä „Herr Kommandant“ dän „goldnen“ Matreosen van dä äoln „Hertha“ teo na Pulln Boäa inlah! Un oasse dä Kommandant teon Affschoäd ßuin'n „alten Kameraden“ näon Bild van dä nuiggen „Hertha“ mett „persönlicher Widmung“ obaroäke, doa kinne ßick Hinnack ßüms nich maia! Datt Bild hätt Hinnack oabba teo ßuina „Entlastung“ mett dä uiligstn Post Hannchen noa Hius schicket.

Un datt Bild van dä äoln „Hertha“, datt Hinnack in'n Hiuse näo in'n Album ßiddn hätt, datt ßall niu, ßäo schwanke oast man ebn eß, äok mett Hinnack ßuina „persönlichen Widmung“ noa dä nuiggen  „Hertha“ noa Cuxhaven affgoahn ! Eck ßegge: Just wihn Hahn'n! Bleoß ßäo kraiggen kann hoä näo nich!                                                                                                

                                                                                      Jiu Otto van’n Stickdoäan

 
 

pdf-datei