Muine loäbn Noahbas un Frünne!

Upp Schwaden Hobe heddn ßä dä Oahmdwäake däon! Datt Nachmisse was gidn un niu ßoädn oalle ubba Stobn ümme dä Stoänölgelucht. Datt hett, nich oalle, dänn Schwadn Vah un dä Knecht woöan oall ’s Moans freoh wäg foöat noa Vläode noa Schloahmühln. Ett konn dänn boädn wall lade waian, dänn datt Schloan van dänn Roöbeßoat dua dänn ganzen Dagg. Szä blibn ßäolange mett Pead un Wagen in Vläode, bätt datt ßä dänn Ölge in dä Kriukens un dänn Roöbekäoken wia mettnihm’m kön’n. Dänn hadde Schwadn Moäm’m fo oän Joah wia Roöfölge fo Pannekäoken un Pellkatuffel mett Oelge un Szoalt. Dänn Roöbekäoken foa Schwadn Vah fott Voäh.

Ubba Stobn wast stille woan, dänn dä Trabanten loägen oall ubbn Bedde un droäm’m van Hoddepead un Muhkoögesken. Moäm’m stobbe Strümpe van dänn voäa Unbännan, un Weske Muinken stricke an’n langen widden Strumpe, jümma twoe rechts un twoe links. Wuisken, datt Maget, ßatt achtan Spinnrah un ßoage doafo, datt näon Stücke Laken maia fo dä Iutstuia in’n Kuffa kamm. Bläoß aff un dann fläog’n Woat van oän’n teon annan, un ßüß hoäa man bläos datt buidächtige Ticken van dä äoln Kastnua.

In düssen huisliken Fruidn schläog upp oänmoal’n unbännigen Spitakel van biudn vanna Deel hea. Szoga Tyras fäng unnan Diske an teo knuan un riske ßick upp. – Watt was doa läos?! – Watt hadde datt teo buiduin?! – Un niu äok näo kain Bücksenboän in’n Hiuse! – Szaä leokepuiln voßichtig düa dä Riudn inna Stobnddüa. Oabba doa was nicks teo ßoän! Doa was oallns duista! Szä maken dä Stobndüa ’n bidn ubbe Leoke un loädn Tyras ubbe Deel. Dä ßiuse dä Deel dahl un düat Ruinlock ubbn Hoaff, hoä blike näon bidn un loät nicks mäa van ßick hoöan. – Oabba dä Klabastaruigge namm kain Änne! – Oach, diu loäbe Tuit, datt Mallöa kamm joa iuda Küken! Oabba doa konn doach nöämd inkuhm’m! Dä Düa was teogge un vohän heddn ßä doa doach näo uppwosken! Datt konn doach bläoß ’n Spoöksel ßuin! Wuisken hadde oall dä Stuamlüchtn ansticket. Oabba haringoahn?! – Nai, datt, was nich teo woagen! Wänn doach bläoß oäna van dä Mannslui inne woöa! – Un dä Rui kamm äok nich wia! Un wänn äok! Gigen’n Spoöksel konn hoä doach nich gigenan! – Oabba datt konn doach nich ßäo wuidgoahn! Doa mosse doach watt unnanoahm’m waian! – Weske stoand wuit truigge un hadde dä Hänne fäolt. Joa, Weske Muinken loaffe ganz fasta an Spoöken! – Oabba ßä bibn oalle wia Äafte in’n Podde! –

Oabba leßtn Ännes mosse Moäm’m oasse „stellvertretender Haushaltungsvorstand“ voriutgoahn un ühr Libn uppt Spell ßeddn! Szä namm dä Lüchtn in dä oän’n Hand, hale näomoall doäpe Oahm un packe dä Klinken an. Oabba ßoä loät näomoall aff. Weske Muinken roäp oalle geon Goästa an, un dänn rait Moäm’m dä Kükendüa upp! Oalln loäpen käolt Schua ubbn Nacken dahl! Un niu krigen ßä datt Spoökßel teo ßoän!

Dä gräodn gruisn Bolzen was inna Küken blibn un hadde dänn Mälkepott fun’n. Szä hadde bui üa Schlickaruigge wall dänn Kopp in dänn Mälkepott harinkrigen, kon’n niu oabba nich wia truiggeiut kruigen! Szä basel in üa Näot mett dänn Podde oallawegen vo, von’n Spoölstoän, von Haiad, von Szüll, an’n Diskstahln un vodde Wand. Un dobuigge mäo ßä hoall un buidäam’m in dänn Pott!

Rächt teo Vostanne koäm’m dä Freslui oabba oäst, Oasse Moäm’m un Wuisken dä Bolzen dänn Pott van’n Koppe ridn heddn. Dänn ßiuse dä Kadden aff, dä Leddan harupp noahn Balken! –

Niu ridn dä Freoslui dänn Hals van’n anna un stöän’n oasse „Sieger“ inna Nihndüa, oasse Vah un dä Knächt un Tyras mett üan Foöa Oelge ubbn Hoafff koäm’m. Datt gröätst Woat oabba hadde Weske Muinken!

                                                                                      Jiu Otto van’n Stickdoäan