Muine loäbn Noahbas un Frünne!

Joa, wuise Hoähna legget äok moal inne Nihdel! Datt hoäat man jümma wia! Un niu ßinn eck ßüms äok wia harinfalln! Datt ßoll man joa oänlick ganich an dä gräodn Klocken hangen, oabba oallhand est doach beda, wänn man't van’n Hachtn läoswaiat!

Mett dä Wuihnachtsgischänke fott Freosminske un dä Kinna hätt man Koppuine gineog hatt! Man well doach äok nicks vokaiat maken. Joa, fo moe ßüms, doa was datt watt annas! Doa was eck gluiks voßichtig wesen!

Oasse Hannchen moe vo Wuihnachen ßäon bihdn iuthahln woll, watt eck wall teon Kreskindken häbbn möche, däo dudde eck gluiks upp muine Unnabücksen hänn. Szä was wall näo ganz geot, oabba eck konn ßä füa nich maia teokruigen. Eck woätt nich rächt, oapp dä Ünnabücksen inläobn was, oadda oapp eck täovihl duigget was. Giwisse, Hannchen hadde achta oalln dühde Spihln inßet't, oabba buin Scheoteobuin'n knaip moe datt jümma ßäo hadde! Noa, kocht un geot, upp muin'n Tälla lagg Wuihnachenmoahn äok'n schöne schmui Ünnabücksen. Un eck häbbe moe düht froögget!

Düa dä Fuiadahge häbbe eck moe met dä äoln näo düakwehlt. In'n Hiuse kann man wall näon Knäop läosmahken, wännt oän'n teo unbuikwaime waiat. Oabba datt goät nich, wänn man noa Frün'n goät. Un twisken Wuihnachen un Nuijoah woll eck äok'n bihdn medda Wäske spahn, wänn Hannchen datt äok just nich ßäo noa dä Müssen was. Oabban Szunndagg noa Nuijoah täog eck muine nuiggen Wuihnachtsünnabücksen an. Joa, doa hadde Hannchen doach geot inkoafft, dänn dä was oallawegen rium gineog. Dänn Moandagg noah Nuijoah woöan dä Fuiadahge vobui. Eck mosse niu äok achtan Ohbn dänne, woa ecket oänlick bui dä Kuihle geot iuthäoln konn. Meddn Freosminske woll eckt äok just nich vodäabn, dän'n Dingesdage wolln wui iuse gräodn Szugen unnariutruidn, datt wui äok moall wia 'n friske Wost in'n Käol krihgen. Doa blaif moe niu nicks annas oba, oasse int Holtschua goahn un'n Häop Splihdan von Woädepott ßagen un kloäbn. Junge näomoall, doa kamm eck doa oäast rächt achta, watt wui fo Wea heddn. Dä Wuind piuße moe düa datt Tuig, oasse wänn eck gakaine Ünnabücksen annehatt hedde.

Oasse eck stuif noan Hiuse stüskat un strumpelt was, hale moe Hannchen oäast 'n Pa wahme Hollsken un mahke moen oannicken Krock. Dänn günk eck von Ohbn ßiddn, datt eck wia uppdaigge. Oabba datt Fuia mosse walln bihdn voglihn ßuin, dänn muin Kruiße woll ganich wahm waian. Däo hucke eck dänn ßoann bihdn unna in iusen Kaisaohbn, namm dä Hoädn unnasten Düas unna dä Ahms, un niu wochet moe ganz mollig ubbn Nacken un näo ßuiga äok.

„Dunnadagg!“ (eck floöke ßüß wüaklich nich !), däo ßiuse eck iut muin'n Ohbn hariut bätt middn ubbe Stohbn! Watt was datt?! - Eck hoäl moe muin Ächtadail doanne un ßiuse ubba Stohbn harümme! Doa achta was dä Bücksen wege, dä Ünnabücksen wege, datt Hihmd wege, un watt dänn kümmt, was düht anschmoat! Un datt doä woä! Hannchen kamm upp muin Stühn'n un Bölken anläobn. Oasse ett doa achtakamm, watt moe obakuhm'm was, graip ett noa dä Ölgepulln un noa dä Tiudn mett Woädnmehl un ßiuse achta moe hea. Oasse ett moe wall ßäo noa voäa oadda fuif Rundn inhahlt un teon Stoahn krihgen hadde, mosse eck moe oban Steohl leggen, un Hannchen namm dä „oäaste Hülpe“ vo.  Ett eß man geot, datt ett vanne Krankenpflege watt vostoät, ßüß hedde eck doach näon Dokta moßt. Un datt woöa moe doach teo schanant wesen.

Wick datt datt oalle kuhm'm was? - Eck mott wall van dänn Krock un dä Wäamde 'n bihdn indusselt ßuin, un in dä Tuit hadde Hannchen moaII ßäo richtig noahn Fuia kihken! Oabba dä Schuld hadde bleoß dä Ünnabücksen. Datt was ßäo oäne von Froöhjoah! Niu hätt moe muin loäbe Freosminske oabba ßoanne richtige wullne halt, dä düht wahm ßitt. Oabba watt hälpt moe datt niu? Upp giwissen Stihn eßt moe vihls teo hoät! Un datt laigeste eß, eck mott dänn ganzen Dagg teo Boän'n ßuin, kann nich moalln Äogenblick ßiddn goahn un dä Foede in'n Broaohbn häoln. Un 's Nachts kann eck moe äok nich moall oannick ressen, eck mott jümma ubbn Biuke liggen. - Wännt bleoß bäole anna Wea giff, datt man wia maia biudn wanken un harümme-dängeln kann. Oabba jinessen waiat man doach wia anne Aboät krihgen!