Muine loäbn Noahbas un Frünne!

Datt lig niu äok oall länga Joahs truigge. Ett was in dä Tuit, oasse dä Broäfdregas näo nich meddn „Pöätt – Pöätt“ oaddan Flitzepeh koäm'm, oasse ßä noa teo Feode üa Tua obat Doap mahken. Üan dicken Oäkmoäa gihgen dä Ruins upp dä Höbe heddn ßä oabba jümma bui ßick. Dä Ruins woäan hadde woahne upp dä Broäfdrehgas un upp dä Schoattstoänfegas. Dä kön'n datt Täagan joa äok nich loadn, wänn dä Ruins anbun'n woöan. Un wänn dä Ruins läose woöan dänn mosse dä Oäkmoäa mett Giwalt Lucht schaffen. Un doabuigge woach äok kaine Frünskop schlohdn! Teo düssa Tuit dräog bui uß dä gräode Fretz. Hoä kamm bäole joädn Dagg, dänn woa ßoann Tropp gräode Jungens in'n Hiuse eß, doa kuhmt äok fahken Broäbe an, dä van Luidns schrihbn ßind un „eigenhändig abzugeben“ ßind. Dä gräode Frez haddet, wi oalle Lui, dä jümma düa Wuind un Wea mössen, bui iusa Moäm'm geot stoahn. Szä hoäl jümma 'n Köppken Kaffe oadda hoäde Mälke oadda 'n Moahltuit teo edn proat. Bui Fretz hadde ßick datt buißoannaß geot inspihlt. Wänn hoiä mett „Geon Dagg“ int Hius kamm, dänn mahke ßick Moäm'm wuida kaine Ümmestänne, dänn hadde Fretz ßuin Middag oall wege. Leh hoä oabba mett ,,'n Moäggen“ dä Broäbe ubbn Diskt dänn noädige Moäm'm teon Sziddngoahn un füllen oannikken Tälla full upp. Un Fretz was äok buin Diske kain Fiulwamst äok Floisk un Wost was fo ühn nich bläoß teon buikuiken doa.

Broäfdregas Fretz kinne ßick äok geot in dä Kühkenßihdel van'n Doape iut. Doarümme dräop hoä äok ßältn Schillegastn an, dä ühn nich rächt noahn Munne woöan. Bleoß oänmoall hätt ßick Fretz bui uß düht inna Lucht ßehdn! Oasse ühn Moäm'm Schillegastn un Bäohn'n meddn Stücke feddn Floiske voßedde, däo muile Fretz oba dä Krebbn. „Eck moäne ji wöstn vondahge.“ – Wäa ßägg datt dänn? Wui hätt iuse Mäßschwuine oalle däode.“ – „Minske, dänn hät moe doach dä laige Oas van'n Trichin’nkuika harinläggt! Datt moeget moe hadde,  datt eck ehbn dänn schön'n Pannkeoken fo dütt Fästehdn iutschlagen häbbe!“

Äok bui dä Szihgenbuan schläog Fretz ßäo hännig kaine Moahltuit iut. Oasse hoä oänmoall bui iusen Schnuida äok moall wia Froöstück un Middag in oäns gihdn hadde, männe hoä: „Noa ßoan’n Ehdn häole eck ett wall meddn hüngagen Minsken bätt Väspatuit iut.“ – „Joa“, ßeä dä Schnuida, „ett hätt moe äok düht munnt, oabba’n Szihgenbroan eß moe näo loäba.“ Fretz wia mett Mund un Hän’n aff. „Bui Szihgenf1oäsk könnt moe kaine voäa Pea buitoän!“ -Dä Schnuida wassen Foß, oabba. hoä ßeä nicks. –„Toöf. Fretz“, dache hoä, „diu küms moe moall wia  vo dä Düa hea!“

In'n Häafst ßeä dä Schnuida teo Fretz: „Diu, wui hätt ßoann hänniget Dia unnariutridn, moan kannße di teon Middage inrichtn!“ Un Fretz richte ßick in! -Hoä schnaid nich teo kocht aff! Hoä adde teo dänn Floäske bleoß hän un wia 'n Katuffel. Nich moall fo dänn Budding hadde hoä ßickn Loack loadn!

Oasse Fretz ßuin’n Gängaknüppel van’n Haken kraig un wuida mosse, doa froage dä Schnuida ßäo buihän: „Noa, Fretz, dänn hät’t di vondage äok schmicket?“ – Datt briuke eck di wall nich teo ßeggen! Diu briuks joa bleos noan Floäsktälla kiuken. Minske beda oasse duin Freosminske kühntße in kain’n Hotel kohken!“ – „Woäs diu dänn äok, watt diu gihdn häß?“-„Dumme Froage! Diu häß doach gistan schlachet!“ –„Joa, eck häbbe gistan fresk schlachet - oabba ett wassen Szihgen!“

Fretz kraig kain Woat maia hariut! Hoä was bleoß näo an'n Wüagen. Hoä loäp un kamm just näo bätt ubbe Dehl! Un niu mosse hoä ümmemedn! Oalle datt schöne Szihgenflßoisk kamm wia truiggeiut! Schnuidas Tell, dä oall mett Gnuan un Knuan upp dän Broäfdrega luat hadde, kamm garnich  teon Blihken! Ühn was dä Broan niu loäba oass dänn Broäfdrega ßuin Bücksenboän!

Buin Schnuida hätt Fretz ßuin Lihbe nich wia Middag gihden! Hoä ßeä huia oall jümma Freostückstuit „Geon Dagg".