Äole Huisa brännt hännich lechtaläoge

von

Heinrich Ottensmeier

 

 

Muine loäbn Noahbas un Frünne!

Eck häbbe froöa fahken hoöat, in äoln Huisan mösse man düht voßichtich mett Lüchtens un Lecht ßuin, dä fängen hänniäch Fuia un brän’n dänn lechtaläoge! Joa, doa mott doch wall watt van woah ßuin. – Doa mosse eck inna Roggenahn (Roggenernte) noädig noah Stadt. Eck hadde ubbn Kreisblah teo däohn. Noa, eck woll moe ßoan pa äole Zeitungen buißoagen, woa dä Votellßels van dä Äoln inne stäoht. Teon Upphegen! – „Anzeigenabteilung“. Doa kümmt ßoan jungen Käal upp moe teo un froächt, watt eck dänn woll. Oasse eck van äoln Zeitungen anfange, ßäch hoe mett ßoan bihdn Knippoägen: „Dann wenden Sie sich bitte an die Dame da drüben. Von der lassen Sie sich doch lieber bedienen.“ – Niu staicht moe doach teo Koppe, un eck äole Minske fänk an teo stüdan oasse ßoan Schoölaluid.

Hadde dä Käal moe dänn ßäo dä Äogen waht? – Un niu kamm doa ßoan wacha Luid upp moe teo. Oallaine datt „Bitte schön?“ was wi Klockenluin! Ett was man geot, datt eck moe oalles ubbn Zihdel schrihbn hadde, ßüß woöa eck an’n Änne ganich teo Woa kuhm’m. Dänn kraich eck niu tänga iuda Broäftasken un gaffn dänn Lui hän. – „Ja, das geht in Ordnung, und die Zeitungen schicken wir ihnen in den nächsten Tagen zu“! – Oach, eck hädde ßä unna düssen Ümmestän’n äok wall affhalt! – Mett „düdn Dank“ staich eck dänn wuia upp muin Flitzepeh un troampel noa Hius. Giwisse, wui hadden bläoß 32 Groad in’n Schaddn, oabba woa eß dänn vondahge näo Schadden ubba Stroade? Oasse eck innkamm, hadde eck kain’n druigen Fahmt maia ubbn Luibe. – Hännich noa Middach mosse Hannchen an muine Broäftasken. Ett hadde datt Oäageld oall wuia oalle. Hannchen ßoche dä Broäftasken un konn ßä nich fuin’n. Un datt well oall watt hoädn! Eck ßoche dä Broäftasken un konn ßä äok nich fuin’n. Wui ßöchen boäde un kön’n nicks fuin’n!

„Woanoäa häß diu dä Tasken dänn teoleßt briukt?“ woll Hannchen wihdn. Un niu fäll moe dat Kraisblatt und dä fruindlicken Buidoänung wia in. Oabba datt konn doach nich möglich ßuin! Muin loäbe Fresminske loät nich noah, eck mosse ant Tellefon un in Herwede anräobn. – Oabba ßoll dänn datt möchlich ßuin, datt datt äole Hius ßäo lechtaleoge brennt hadde! Doach nicht teo gloäbn! Un vomuckt, dä Broäftasken was ubbn Kraisblah, un datt nedde Luid hadde ßä fun’n! – Un niu mosse eck bui dä Hidde noa moall noa Herwede trompeln! Oabba watt dött man nich oalle ümme ßuine oägen Broäftasken! Joa un eck mosse moe doach äok buidanken! Eck bränne näo lechtaleoge, oasse eck noa Herwede kamm. Oabba datt konn doach bläoß vanna Hidde un van’n Radfoöan kuhm’m!

Oasse eck van „Finderlohn“ anfänk, kamm eck fo dä vokaiadn Düa. Mett Bidden un Behn ßin eck just näon Toafel Schokolade läoß woan! Oabba Strafe mott ßuin! Äok fruiwillich! Niu woät eck nich rächt, uop dütt Strafe was oadda wast ’n „kostpflichtige Verwarnung“? – Un  wi datt niu mett dänn Fuia woan eß?! – Doa briuke Ji kaine Angest ümme teo häbbn! Eck häbbe ’n oägen Hiusfuiawea! Datt hätt äok bui düssa Druichte datt Fuia hännich wia lösket! – Eck gloäbet niu oabba ßümß, datt man bui äoln Huisan mett Fuia voßichtich ßuin mott.

Jiu Hinnack van’n Brinke

 

 

 

 
 

pdf-datei