Muine loäbn Noahbas un Frünne!

Niu ßind dä Stun'n van dänn äoln Joah tellt! Datt Joah 1964 eß niu äolt woan, just oasse vihle van us! Un niu kümmt datt nuigge Joah 1965. Dä Jiugend löäst datt Oalla aff! Joa, ßäo eß datt. ßäo was datt jümma un ßäo bliff datt äok füddahän! Kain Wunna, datt man in düssen Dahgen ßoann bihdn int Szummenian, int Noahdänken kümmt. Wäa woät, watt us datt nuigge Joah bringt! Un wäa woät, oapp hoä in Gißundhoät datt nuigge Joah afflihbn kann! Ett ßind doach äok vihle, dä üan Staff iuda Hand leggen mössen, dä affreobn ßind!

Doa mahket ßick iuse Jiugend joa gräots kaine Gidanken oba. Szä bullat un ballat, ßä jiuchet un gaiat, ßä froögget ßick, datt niu wian  nuigget Joah kümmt, datt ßä üan Hobn un Wünsken noäga bruinget. Ett eß bleoß schah, datt bui düssa Fuiaruigge ßäo vihl Boäa un Schluck, ßäovihl Wuin un ßäowatt doahea drunken waiat! Un maistns kümmt doabuigge nicks Geos haruit!

Doamedde well eck niu nich  ßeggent da wui früha beda wesen woöan oasse dä Jiugend vondahge, oabba wui kön'n nich ßäo in’n Gelle roöan. Un äok ßüß was datt bui uß ubbn Doape doach näo ganz annas. Giwisse, eck woät näo, da wui us mett iusa Homma vountoöat heddn, wail wui üa stillken bui dänn Däskaschluck wesen woöan, oabba datt wassen Iutnahm!

Datt schönste was doach jümma, wänn wui us ümme twöälbe datt Klockenluin anlustan kön’n! Un dänn kön'n wui bohbn ubbn Stickdoäan dä Klocken van'n Bäage (Stift Berg, Herford), van Iufel (Salzuflen) van Loähne, Moahn'n, Mennighüffen,  Gäobel (Gohfeld), van Bäagkäaken (Bergkirchen), vanna Läoh, van Äcksta un van'n Widdel hoäan. Kinna, Kinna, watt was dat doach schön!

Mett dä Schoädaruigge un Bullaruige was datt in dä däomoligen Tuit näo nich ßäo laige. Giwisse, doa woch joa äok oallhand watt uppstellt. - Wui heddn ubba Bühn'n näo ßoan äoln „Vorderlader“ fun'n. Dä Kolbn was müa un wuamaidag woan. Teo oalla Voßicht bün'n wui datt äole Keohboän an’n Bäom un bröchen  us achta dänn dicken Bianbäome in Szichahoät. Dä „Fernzündung" meddn Sträohwisk ubba Vuitzebäohnstangen funschenia, oabba iuse Kanäon'n fläog bui dänn oäastn „Salut" iudnanna. Ett glücke, datt kaina watt affkrihgen hadde, oabba wui woäan van'n Nuijoahschoädn kuriat!

Oasse wui näo lüttka woan un oalle näo iuse Foöde unne iusa Moäm’m üan Disk hoäln, däo günk datt Oahms tuitlicks noahn Bedde. Wui schloäbn oalle faste int nuigge Joah harin. Oabba Nuijoahmoahn loädn wuit us nich lade waian. Ganz stillken, in basken Foödn stoähln wui us noada rächtn Kahman. Un wänn wui dänn glücklich bätt vo datt Bettspann van iusen Äoln kuhm'm woöan, (eck loäbe, datt iuse Vah un Moäm’m oallhand bleoß ßäo doän oasse wänn ßä schloäbn, ümme us dä Froöde nich teo vodäabn) dänn ßeän wui iusen Väsk upp: "Eck wüske Jin glückßeliget nuigget Joah, Gißundhoät un'n langet Lihbn un donoah dä ewigen Froöde un Szeligkoöt!" - Eck loäbe, datt was fo us dä fuialickste Äognblick in'n ganzen Joah, näo fuialicke oasse wänn Wuihnachen  Moahn datt Kreskindken doawesen was!

Meddn giwöhnlicken „Preost Nuijoah!“ dröffen wui iusen Äoln nich kuhm'm. Datt gulle bleoß bui Iusesgluiken. Doa mosse dat tänga teo goahn, dänn wäa dä Oäaste was, dä hadde dänn annan datt nuigge Joah „affgiwun'n“. Datt was ßoann richtiget Weddn un günk unna Käakewegens wuida. Bui dä Noahbahuisa roäbn wui oallhand ßäo freoh „Preost Nuijoah!“ dat't näo kaina hoäan konn, bleoß ümme gewisse dä Oäaste teo ßuin! Wui wüssen joa ganz geot, datt doa äok oäna ubba Leoke stoand, ümme us datt nuigge Joah affteogiwuin'n. Bui dä Noahbas un Frünne fäll oallhand 'n Stücke briun'n Szucka, 'n Appel, 'n pa lammaske Nüde oadda äok wall moalln Stiudnbodda aff. Oabba datt Affgiwuin'n was datt üppaste!

Un niu wünske eck Ji oalln glückßeliget nuigget Joah, Gißundhoät un'n langet Lihbn un doanoah dä ewigen Froöde un Szeligkoäit!