Muine loäbn Noahbas un Frünne!

« Dä Bua ßaigget ßick wall gruis, oabba nich wuis ! »   heddn äolt Sprichwoat. Oabba goäht't uß nich oalle ßäo? - Dä Winda was joa düttmoal just kain'n haddn Winda. Doafo hätt dä April ßuin'n Nam'm wia oale Aia mahket un hätt 'n mänges näohalt. Hoä ßitt joa jümma vulla Knipe. Buin Mäßschmuidn briuke man dä Jobbn ßältn iuttoän. Oallhand hedde man Hansken briuken konnt! - Oabba niu eß Moädagg wesen! Niu ßin wui joa wall oban Bäag! Oabba dä Aboät ritt nich aff!  In'n Goan nich un ubbn Faile nich!  Doa hät't muin Noahba doach beda!

Dä maket niu oalles mett dä Maschuinaruigge. Joa, äok datt Mäßschmuidn! Eck äole Minske mott dänn Mäß oalle medda Foahken iudnanna kwehln! Noajäa, eck kann doa äok medde ümmegoahn. Eck ßin'n Künstla! - Doaoba briuke Ji nich lachen! - Hä Ji oall moall Mäß schmidn, dä unna iuda Kiuhln kamm un acht Dage bui Aprilwea ubn Faile legen hadde? -Wäa dänn schön vodellt un iudnannatocket, dä mott oalln Künstla ßuin - Un eck ßin oäne, doa kümmt kaine Mäßstroögge-maschuin'n medde mett! Un'n Künstlatuignis häbbe eck van iusen Vah ßüms krigen! Oasse eck iuda Scheole kuhm'm was, blaif moe datt Mäßschmuidn maistentuit. Datt passe moe ganich. Eck folle moe doach niu oasse Knächt! Un'n Knächt hoäat bui dä Pea! Oabba achta dä Pea günk iuse Vah jümma nao ßüms. -  Noa vihln Günseln un Behdeln oabba loät Vah moe äok moall dän Willn.

Wui düngen noan Kampe teon Katuffel. Eck packe dän äoln Fretze an'n Kopp, un Vah blaif dä Flaßroäde dahl achta bui dä Schriubn. Minske; watt was eck stolde! Bleoß schah; dat eck mett dä gräod’n Roätschwihbn näo nich ßäo rächt ümmegoahn konn. Wänn eck ßäo richtig ballan woll, dänn schläog eck moe datt Schlägg ßüms ümme dä Oahn. Oalle Lui mössen doach ßoän un hoöan, datt eck niu 'n vullstännigen Knächt was!

Unna noan Kampe goät't knappe hottümme. Eck kaik füa noahn Pean, un wänn datt füa geotgünk, dänn ßoll dä ächste Änd äok wall mettkuhm'm. Upp oänmoall  roäp muin Vah van achta: „Hoalt! Hoalt!“ Oabba ett was oall teo lahde! Dä Ächtawagen schua vanna Szuit, un oasse dä Pea doannehahln, mahke dä Föddawagen äok mett, un knack un kwack, däo kippe datt. ganze Foöa Mäß ümme un lagg inna Bihke !

Wie konn datt bloeß angoahn? ! - Iuse Noahba hadde in'n Winda 'n uinge Ellan dahlmaket. Dä Pölle woöan upp iusen Wägg falln. Oasse ßä dä affßahget heddn, roäken dä Änne bätt doanne an'n Wägg. Eck was niu mett dän Ächtarah teowuit, hott kuhm'm, un datt innaföanste Rad was achta dän Ellanänd kuhm'm un affrutsket un hadde moe niu dän ganzen Mäßwagen mett dä Büschung harunnatohgen un inne Bihke kippt. Muin Vah stoand achta un kaik moe an un dänn wia dat Foöa Mäß inna Bihke un schüddekoppe in oän'n wägg. Oasse hoä ßuineSproake wiafun'n hadde, ßeä hoä: „Junge, Junge, diu bis doach 'n Künstla! Eck häbbe oall vihl mettmahket, oabba ßäowatt eß moe doach näo nich obakuhm'm. Eck häbbe oalln männiget Foöa Hold ümmeschmihdn, eck häbbe oall moalln Foöa Hold ümmekippt, moe eß oalln uinge Moall 'n Foöä Roggen ümmefalln, oabban Foöa Mäß ümmeschmuidn, datt häbbe eck näo nich proatkrign! Datt häbbe eck äok muin Lihbe näo van kain'n annan hoöat! Nai, datt mott eck doach ßeggen, diu bis teon Knächte teo schah! Diu bissen Künstla!“

Muin Vah namm niu dä Pea wia ßüms, un eck kraig wia dän Foakenstell inne Hand un mosse dänn Mäß iuda Bihke lahn un ubbn Wagen kwehln. Un ßäo ßinn eck dänn bätt vondage Künstla meddn Foakenstelle blibn! - Oabba 'n Künstla ßinn eck doach upp joädn Fall! Oadda, hätt van Ji moall oäna 'n Foöa Mäß ümmeschmihdn? !