„Eck löske dä Palbn!“

von

Heinrich Ottensmeier

 

Muine loäbn Noahbas un Frünne!

Dat wassen wunderschön’n Palbnßunndag! Doa ßinn eck mett muin’n Ingetoäme äok’n bihdn düa dä Büske un Braken krobn. Dä Schnoä, dä us düssn Winda oallehand an’n Kopp ßet’t hätt, hätt ßick düht in’n Schadden togen, un dä Vügel fanget an un kwinkeliat oall biden. Van wuidn lüchtet iut Büsken un Heggen dä gehln Aiadwihn, dä Palbn. Un wännt oän’n dänn ßäo richtig froöhjoahsmoadig eß, dänn läopt’n äolen Minsken dä Gidanken wäg, läopt truiggeiut inne  Kinnajoahs.

Oach, watt luan wui Kinna doach upp dän Palbnßunndag! Eck loäbe, oalhand näo maia oasse upp Äostan!

Dä Dage vohea heddn wui uß oall iutkiken, oapp in’n Duistadahle oadda in’n Knickhagen, inna Flaßroäde oadda inna Fillastroade dä Palbn (Blüten der Salweide) äok ßäowuit wöan. Giwisse, iuse Vah ßäog datt just nich gaian, wänn wui ühn dä Schächta un dä Twicka twoäbroöken, oabba teon Palbnlösken hoäat niu moal Palbn! – Wännt ga kain’n annern Iutweg gaff, mössen wui uß wecke iudn Foöa Holde, datt ubbn Hobe lagg, ßoöken. Oabba dä woöan nich ßeo schön.

Wänn wui iuse Palbn unna Schua heddn, dänn kamm datt Schwoäaste, datt Palbnlösken ßüms! Doa droffe us kaina buigge packen! Ganz ßachte schliken wui uß ubba Dehl hännehoächte, ridn dä Stobndüa upp, schmiden dä Palbn ubbe Stoben un roäben: „Eck löske dä Palbn – upp Äostan muin Oä!“ Un dänn nicks wi nihniut! – Upp watt Stihn roöbn dä Kinna: „Palbnlösken, Palbnlösken, Äostan hale eck moen Oä!“

Oach joa, bui uß in’n Hiuse was datt Palbnlösken nich ßäo gefäalick, wänn wui äok datt Iutruidn fott Bäste häoln. Annas was datt bui dä Noahbas! Doa mössen wui oäast spickelian, oap dä Luft äok roäggen waß! Szüß, wänn uß oäna aftuiat hadde un gäot uß buin Palbnlösken natt, dänn kön’n wui uß iuse Oä molen loaden. Un dat Iutlachen heddn wui dänn näo bobn Boatt! Oabba oänmoall eß moe datt doch vomaloät!

Iuse Vedda inna Flaßroäde hadde ßoan’n Schwibnjungen oadda Peajungen. Datt wassen ganzen Laigen! Hoä moche us nich gaian luin, datt hett, wui ühn äok nich! Dä hadde ßick ubba Huiln vosteken, osse hoä vonoahm’m hadde, dat wui Palbnlösken wolln. Osse wui niu lösket heddn un iutbückßn, schüdde hoä uß van bobn’n ganzen Ämma full Wada ubbn Baß. Eck hadde dän dicksten Stroahl affkriegen un mosse moe ganz ümmeschian. Un datt droffe iuse Vah neo nich moall widn, ßüß heddet näomoal watt ubbn Baß gibn. Un datt was wall druige un wahm, oabba nich beda oasse datt nadde Schua!

Un dänn Äostan datt Oäaßoöken! Eck loäbe, datt make  uß Kinnan doach näo maia Spoaß oasse dän Kinnan vondage! Äok, wänn us dä Äostahase jümma bläos twoä Oäa leh“ Un joädet Joah vanna ßülbn Klöa: schlichtweg briun! – Oasse wui gröadda woöan, Koäm’m wui doa achta, datt iuse Moäm’m dä Oäa in Päckskenwada koke. Schokoladenoäa oadda Szuckaoäa hätt iuse Äosterhase min Libedage nich leggt. – Un doach was datt’n richtigen Fästdag fo us! Watt hoäa doa oallhand teo, datt wui achta dänn Äostahasen ßuine Nücke un Knipe koäm’m! In dänn Brakenholde ubbn Hobe, twisken dä Wuipe un unna dä Vuitzebäohn-stangen, jo, ßäoga in dän hoalln Appelbäom mosse hoä oänmoll krobn ßuin! – Schah, datt wui ühn nich oänmoall teo ßoän krigen. Toe da Voßicht passen wui oall jümma upp, dat iuse Prinz äok anbun’n was! Maistntuit hadde iuse Moäm’m just näo datt widde Blick ßoän, oasse hoä oba dä Muian sprungen was!

Un dänn dröffen wui teon Froöhstücke teo dän hiusbacken Stiuden iuse Äostaoäa edn! Un ’s Oams wänn dä Gräoden äok Äostaoäa krigen, woch uß oallhand näon twoädet voloafft! – Nai maia nich! – „Kinna Moade un Kälba Moade mött äole Lui Widn!“, ßäo männe iuse Vah oalltuid, un doamedde was dat Beok teodäon

Doafo hedden wui oabba joädet Jaoh ’n gräodet Äostafuia! Doafo hadde iuse Vah oll ßoaget! upp iuse Äostafuia woöan wui hadde stolde! Iuse Fuioa was wuit un ßuit teo ßoän, un doarümme mosset äok gräot ßuin. Vah hadde oll in’n Winda oalle Brummdoäan, Wittdoäan un Schwachtdoäan teohäopefoöat, un dat leoasta dänn, dat’t oannik räot an’n Himmel woch! Un noahea sprüngen wui düa dän Doamp oadda oba datt ßuige Fuia! – Schah, dat’t vondage man ßäo woänig Äostafuias giff! Eck häbbä datt jümma ßäo gaian ßoän, wänn oallewegen an Brinken un Bäagen dä Äostafuias leostan!

Un niu geo Fuiadage un dicke Äostaoäa!

                                                                                         Jiu Hinnak van’n Brinke

 
 

pdf-datei