Eck hadde dänn Nuiäs bott !

von

Heinrich Ottensmeier

 

Muine loäbn Noahbas un Frünne!

Niu goät't wia mett ruibn Treddn upp Wuihnachen teo! Dä acht Dage ßind joa fo dä Kinna un äok fo äole Lui näo vulla Aboät un vulla Spannung. - Oabba oallhand moäne eck doach, datt iuse Kinna ßick ganich maia ßäo upp Wuihnachen froöggen oasse wui früha. Iuse Kinna hätt joa oalls, woa us früha datt Hachte anne häng. Nai, nai, ßä hätt joa ßäo vihl, woa wui oänfach ganich an dächen! Woamedde kann man dänn Kinnan dänn vondage näon Froöde maken?! – „Kinnahand eß lichte teo fülln!“ Datt eß moall watt wesen! Dat eß vondage nich maia woah! Oabba schüllig ßind nich dä Kinna! Schüllig ßinn wui Äoln!

Oabba wänn eck dänn wia ßoä, watt dä lüttken Trabantn oalle achtan Tiune hätt dänn moäne eck fahken, iuse Kinna woöan beda oasse wui däomoals wesen ßind! Huia draff man nich hän un doa draff man nich hänkuiken! Eck mott vomuckt doach in muin'n oägen Hiuse anklobbn, wänn eck ubbe Stobn well! Eck wüsse nicht dat't früher  ßaowatt bui us in'n Hiuse gibn hedde.Wui froöggen us oall lange vohea upp datt, watt wui wall krigen,wännt äok man woänig was!

Oabba wänn iuse Kinna ßick äok upp datt Gibn un Froödemaken froöggett dänn, ßäo moäne eck, mössen ßä wall ubbn rächtn Patt ßuin - Un woöat nich geot, wänn wui üa doabuigge ßoann bihdn unna dä Ahmß gribn? Joa, in dä Wikens vo Wuihnachen, dänn hadde iuse Moäm'm äok jümma an'n doan'n Änne! Wänn ßä ßoams ßäo lade noahn Bedde kamm, dänn gnüda iuse Vah oallhand, datt doa ßäovil Lecht voschnoögget wöache. Oabba dänn was hoä hännig wia wege. Hoä mosse s’moahns ümma dä oäaste ßuin! Oabba ßäo richtig ßäog hoä doach Wuihnachen- moahn watt Moäm'm oalle buitaigget hadde. Wänn ßä äok man fo joädn'n Paa Strümpe ubbn Tälla hadde, dänn woöan datt oall nigen Paa. Lange Strümpet twoä rächts un twoä links! Niu lagg oabba bui dänn Appels, Nüdn un Keks maistntuit äok näo watt annas! Teo dä Strümpe hoäan äok näo Hansken un Schoals, aff un dann äok näon Müssen. Düsse Szaken mosse Moäm'm' dänn äok buin Krekskindken buistelln. Doafo roäke üa Tuit nich iut! Un dä langen Hampelmannünnabückßens mosse Moäm'm äok in Uppdragg gibn. - Woa datt Kreskindken buistellt woch, datt hä wui oabba oäast läda hariutkrigen! Szäo acht bätt voäatoäggen Dage vo Wuihnachen kraig iuse Vah dänn äoln Schwachtn von Wagen un foöa noahn Szoaltwäake, un Moäm'm foöa mett. Datt was datt wichtigste. Äok wall oäna oadda twoä van us Kinnan dröffen mett. Wui mössen unnawegens andraiggen un buin Pea stoahn bluibn. Moäm'm staig dänn oalltuit bui Bäagmann aff, un wui foöan mett Vah oäast noa dä Szalin'n. Joa, upp Wuihnachen mosse äok näo schlachet waian, un dänn hale Vah fo dat ganze Joah'n annathalf Zäntna grobet Szoalt un'n halbn Zäntna Boddaßoalt. Huia ubba Szalin'n was datt Szoalt jümmahänn droä bätt voäa Pänge datt Pund billga oasse buin Höka. Un doa läohne ßick dä Wägg oall bui twoä Zäntna! Un ett was äok druiga! Vah loät äokn pa Szülbagroassens spruingen, un dänn stöäddn dä Käals mett üa Schiudn bobn in dänn gräodn Szoalthäop, datt datt druige Szoalt harunnakamm. Noahea wogg dä Häop wia fresk uppßet't. Ubbn Truiggewege mössen wui dänn wia bui Bäagmann anhäoln un iuse Moäm'm affhaln. Männigmoall woöan dänn äok näon pa gräode Pakoäde metteonihm'm. Dä droögen wui gain ubbn Wagen. Bleoß iuse Vah make maistntuit 'n ßua Gißichte. Oabba dä Käopmann gnaigel jümma ßoann bidn in ßuin'n widdn Boat. Hoä namm iusen Vah un us Kinna mett upp ßoanne Affecke. Doa gafft 'n Köppken Kaffe mett vihl Szucka doainne un Twuibäcke oadda Kaffebrötken. Dänn gafft äok bui iusen Vah wia'n bidn Daigewea. Hoä gnüda joa näon bidn hän un hea, oabba leßtn Ännes woch buitahlt. Anschruibn loät hoä nicks. Doafo schäof hoä loiba watt truigge, watt oall ubbn Tresen lagg. – „Moe ßall nöämd schoäbe ankuiken, datt ecken näo watt schüllig ßinn“! - Un Wuihnachenmoahn hätt iuse Vah jümma ’n vognoögtet Gißichte maket.

Oasse eck gröädda woch, kamm moe datt mett düsse Foaht vo Wuihnachen un mett dä Pakoäde doach ßoannaboa vo. Un mett dänn Kreskindken äok! Un datt datt Kreskindken jümma ßäo dä rächtn Moade wusse! Un datt noämd vogidn woch un äok nicks obablaif! Un dänn fell moe upp, datt ümme düsse Tuit jümma dä Schlüdel van’n Klaiaschappe afftogen was. Datt mosse doachwatt an’n Szinne häbbn! - Oabba aok Moam'ms hätt moalln schwacke Stunne! Moäm'm mosse moall just tänga noan Schwachtn Hobe, hadde oabba, dänn Schlüdel nich inne Tasken steken. Un däo wast Tuit von nuischiagen Jungen! Oach, diu loäbe Tuit! Doa was oalles, watt datt Kreskindken bruingen ßoll! -Niu oabba wia hännig dä Düa teo! Dä Nihndüa klinke. Nicks wi ubbe Stobn! - Moäm'm hadde nicks mäaket!

Oabba mäaket hättßet doach! Dä Junge was dä annan Dage ßäo luask un ßäo schlipstaiatsk! - Joa, eck hadde moe ßüms dä ganzen Froöde upp Wuihnachen vodoabn. Eck hadde dänn Nuiäs richtig bott! Un ett hätt lange duat, bätt datt eck moe wia ßäo van Hachtn upp Wuihnachen froöggen konn!

                                                                              Jiu Otto van'n Stickdoäan

 
 

pdf-datei