Muine loäbn Noahbas un Frünne!

„Jiugend hätt kaine Diugend!“ - Datt eß nich bleoß vondage ßäo! Nai, datt eß wall oall jümma ßäo wesen! - Doa ßöt niu nich oalle dügenicksken Straiche medde teodecket waian! Dänn watt doa vandage oallhand gischütt, datt goät faken oall maia oasse int Aeoge! Un vihle mött üa ganzet Libn doafo Laiageld buitahln! - Oabba iuse Jiugend ßall wall teo Vonstanne kuhm'm. Un dä maistn buinihmt ßick äok ganich moall ßäo schlächt! -Jäa, un wick was datt früha?

Vo langen Joahs, ett was in dä Tuit, oasse näo in joäda Buanstobn un in joädn Huiamannshiuse dä Tall spun'n waian mosse, doa ßoädn upp Woätheobn Hobe dä Jungens un Luidns iuda ganzen Noahbaskopp ubba gräodn Stobn teohäope. Dä boädn Diske woöan anne Wand klappt, un upp dä langen Bänke heddn ßick dä fluidigen Spinnas ruiget. Ooabba woa Hänne un Foöde ßick roäget, doa kann datt Miulwäaks nich fuian. Buißoannas Woätheobn Vah konn ßäo wacka votelln, un doabuigge täog hoä lange widde Fähme iut ßuina halflangen Puibn. Wänn hoä niu moalln bidn Lucht gibn woll, dänn wüssen dä Jungens oall wia watt Nuigges. Un et dua äok ganich lange, däo woöan ßä doa, woa ßä hänwolln: Bui dä Spoökaruigge! Dä Luidns wolln datt ganich ßäo gaian hoäan, dänn datt was noahea ßäo grübbehaft, wännt noa Hius güng. Dä Jungens oabba heddn datt wia gaian, wänn ßick dä Luidns dän'n bidn doanne harantügen , un ßä bröächen ßä äok ganz gaian bätt vo dä Nihndüa oadda vo dä Iutlucht.

Woätheobn heddn just 'n nuiggen Peajungen krigen. Hoä was datt oäaste Joah iuda Scheole. Dä ßoll vonoamd moall richtig inne Buingen broacht waian! Oabba Käsken was nich bange! „Ett giff joa gakain Spoöken!“ Doa güng hoä nich vodänne. „Watt, ett giff kainSpoöken?!“ . -

„Häß diu denn näo nicks van dänn gräodn Landmedaruin hoäat?“ –„Oach, datt eß joa oalle dumme Küaruigge un Kwaddaruigge!“ – „Watt?! Moe ßüms eß oänmoall bui duistan dä gräode Rui mett dä haboöken Tähne buimott!“ –„Bui duistan könns diu dä Tähne joa ganich ßoän!“ – „Häß diu dän muin Libe näo nicks hoäat van’n  Wawulf, van Kochtwämsken oadda van'n  „Lüttken Aeoln“  ßüms?“ –„Eck ßin nich bange!“  „Oasse Käsken moall just wia inna Schnuikahman wesen un dän Pean watt ingibn hadde, hadde tüsken in  oäna Gibuatsdag krigen. - „Junge, Koal, dänn mosse vonoamd oabba oän'n iutgibn!“ –„Oach, doa ßallt moe gannich upp ankuhm'm. Bleoß haln moddn van ji oäna.“ Oabba kaina hadde rächtn Lussen. – „Joa, wännt nich ßäo duista woöa!“ „Nai, buin Kliußuiksduike, goah eck bui Duistan nich gaian hea! Doa est nich ächte! Doa ßall moaln Briutwagen mett voäa Pean infoöat ßuin, un kain Minske hädda wia watt van hoäat oadda ßoän!“ –„Joa, un doa unna anna Bröämkensbike bui dä äoln Wihnboäme loött ßick oallhand dä „Lüttke Äole“ ßüms ßoän!“ „Niu geot“, ßeä Koal, „wänn dänn kaina van ji hänwell, dänn kann eck datt Geld joa wia inne Tasken steken. Käsken briuke eck joa oäast ganich froagen. Dä hadde wall oäaßen 'n gräodet Woat, oabba niu hädde äok'n Hasenfeot inna Tasken!“ –„Eck ßinn nich bange!“ –„Watt, diu bis nich bange? Diu makes di joa dä Bückßen vull, wänn diu droi Oat Schluck van Tiunstoffa ubbn Hagen haln ßoß!“ –„Eck ßinn nich bange!“ –„Noa, wänn diu dänn Schluck hals, dänn ßaß diu näo'n halbn Dala bobn Boatt häbbn!“ - Käsken namm dä Pulln unnan Ahm un schäof aff! Un niu günket anne Aboät! - Woätheobn wolln truiggehäoln, buißoannas Woätheobn Moäm'm, de mett üan Haspel bui dä Waigen ßatt. Oabba inna Schnuikaman heddn ßä fruie Hand! Reolf vanna Wand ßäog buida Lucht oall teon Vojagen iut! - Doa unna bui dä Wihnbäome was dä richtigen Stih! Szäo middn tüsken dä häogen Heggen !

Noa na düdn Stunne kamm Käsken ubbe Stobn, ßedde ßuine Buitelgen ubbe Bank un güng achta ßuin Spinnradd ßiddn. Käsken ßeä nicks un fäng uilig an teo spin'n, ümme ßuin'n Tall vull teo kruigen. - Leßtn Ännes kön'nt dä annan nich maia iuthäoln vo Niuschiagkoät. –„Noa, Käsken, wick wast dänn?“ – „Oach, wißäo?“ –„Es di dänn unnawegens nicks buimott?“ –„Och ßäo! Joa, doa unna anna Bröämkensbike ßatt oäna ubbn Wihnbäome un kwele ßick Stim'm aff. Oabba doa häbbe eck moe nich an kaiat. Eck ßinn muin'n Patt füddagoahn. Oasse oabba van'n Bäome harunnaschua, achta moe heakamm un moe teo Lea woll, däo ßäog eck, dat't dä „Lüttke Aeole“ ßüms was. Däo häbbe eck ühn dä Boan, dä eck teo oalla Voßicht iudn Backße mettnoahm'm hadde, tüsken dä Hoäan ßet't! Däo blaif hoä liggen! - Reolf hätt lange ubbn Däot legen un näo länga ßuiket. Hoä eß wia uingamoadn teo Gange woan, oabba van'n Spoöken hadde hoä ßuin Libedage gineog. Aeok oa1le dä annan heddn kain 'n Lussen maia teon Spoöken un wolln äok nicks maia vanna Spoökaruigge widn!