Datt roäke dänn Vah oäast!

von

Heinrich Ottensmeier

 

Muine loäbn Noahbas un Frünne!

Niu mot’t oaba tänga achta August hea, ßüß eß hoä mett ßuin’n nuiggen Auto oall düan Däo! Oabba nai, hoä ess doach’n Masse vonünftiga woan. Szuin Meot hätt ßick ßoan bihdn hicket ! – Hoä kamm äok geot düa Häawede, düa oalle dä krumm’m un ängen Strohdens. Un datt gifft dänn äok wia nuiggen Meot ! Datt mahket koöne. August ßuin Kamm riske ßick wia, un wänn ühn Lui inne Moede koäm’m, schmait hoä ßick achta ßuin’n Stuia oannick inne Bost.

Un niu konn August äock näo nich noa Hius foöan! Nai, hoä mosse oäast noa dä Tankstih. Nich datt August niu hädde oall tanken moßt! Nai, dä Benzinvoßänk was näo ganz vull! – Oabba worümme niu dänn noa dä Tankstih? – Ett was wall dä oänzigen in’n ganzen Amte. Oabba wänn doch niu oalles vull eß? – Joa, dä Tankstih lagg buin’n Kreoge!  - Noa, datt mott joa just dä richtige Autokutska ßuin! – Oabba nai, datt haddn annan Grund! – „Des Wirtes Töchterlein!“ – Joa, dä boädn taiban oall länga teohäope, oabba doa kamm kain Schwung in. Dä Äoln doän jümma ßäo fröämd un ßäo luask. – Jäa, wäa well ßuine Dochta dänn äok an’n Minsken gihbn, dä wall fruiggensmoade eß, oabba nicks eß un nicks hätt! – Junge, datt woll hoän vandage wuisen! Un watt ßall ßuine Anneken fo Äogen mahken!

August foöa vo, drücke upp dä Hupe, un blaif in’n Wagen ßidden, wi ßick datt fo ßoan’n „dicken Willem“ gihoäat. – Ett dua äok man’n Tuck, däo kamm dä Kroöga ßüms anbückßet, ümme dänn vonihm’m „Herrn“ teo buidoähn’n. – Dä Kroöga woöa bäole bischwocht, oasse hoä ßäog, wäa ßik doa in’n Auto stroahkel! Oabba dänn günk datt Wunnawäaken läos! Un oasse niu dä Kroögaske äok näo hahlt woch un äok bäole nich wia achtan Oahm kum’m konn, hadde düsse Dosk geot gühlt! Datt anna ßoll ßick dänn wall häntoän, wänn Ännecke niu äok just nich inne was. Oasse oäna, dä datt gräode Leos giwun’n hätt, kamm August dänn in’n Hiuse an. Joa, droä Ecksam’s upp oän’n Dag buistoahn, datt ßall äok moall oäna noahmakhen!

Oasse August mett ßuin’n Auto un ßuin’n Tuignissen ubbn Hoaff kamm, günk datt ßinniga teo. Vah kamm just in’n Iutläoptuige iuda Nihndüa. Joa, hoä froägge ßick düht, datt ßuin Junge datt Eckßam’m buistoahnhadde un niu kain Schoöla maia was. Oabba datt mett dänn Motoawagen, datt hadde joa ßuine Fläosen, datt was kaine roäggen Froöde! Wänn datt man oalle geotgüng! Vah hadde doa teon oästen moall in ßuin’n Lihbn, wänn oak fo ßuin’n Jungen, twas schrihbn.  (Ett eß äok datt leßte Moall wesen!) Giwisse Moä’m froögge ßick oall maia. Oabba ßäo ganz helle woch datt huia äok nich.

August kamm ubbn geon Innfall! Niu konn hoä ßick huia äok’n Numma affruidn! – „Vah, wi Ji wägg?“ – „Joa, Junge eck mott noan Amte, wui hätt Gemoänroatsitzung,“ – „Dänn bringe eck Ji gust mett muin’n Auto hänn!“  - Watt ßoll ßick dä Vah lange wian, wänn ühn datt äok nich ßäo recht noa dä Müssen was. Dä Junge was oall van Builefeld hoäleäst huia ankuhm’m. – Dä Vah staig in, un August gaff Gas. Vah bait dä Tähne ubbnanna, stämme dä Foöde füa vo un gaff ßick in ßuin Schicksal.

In’n Stühdraigge güg ett schap hottümme. Datt hett, datt dött ett vandage näo, un doa ßind oall maia vomalöat. August foöa schahp, hoä mosse doach äok watt wiusen! Huia oabba wast doach walln bihdn düht schahp, dänn hoä kamm teowuit har anne Szuit. Ett knihda un knappa joa doll, oabba August kamm wia midden ubbe Stroahde un foöa wuida. Oabba Vah ßeä nicks, un August ßeä nicks! Un obahiupt bätt noahn Amte ßeä äok kaina maia watt. – Bloß oasse August van Affhalhn küa, däo ßeä Vah oabba kocht aff. Hoä wüsse nich, woalange datt datt dua, un dänn günge hoä äok gaian teo Feode! – Datt Vofoöan bui ßuin’n Ännecken mosse truigeßet’t waian, bätt datt dä Builn iutbedat un anne linken Szuit’n nuiggen Düadrücka kuhm’m was.

                                                                                         Jiu Hinnak van’n Brinke

 
 

pdf-datei