Muine loäbn Noahbas un Frünne!

Datt Hinnack van’n Brinke teojoah biut hätt, datt häbbe eck Ji oall moall votellt, un datt hoä ßuit düssa Tuit uppt häoge Boän trätt un datt hoä ßäo van bobn haraff upp dä Lui harunnakickt, datt wiht Ji joa giwisse äok näo.- Kinna, nai, watt was datt von’n Buiräop mett dänn Hiuse ubbn Brinke ! – Oabba niu hätt Hinnack Wahda in’n Oahn ! Datt hädde eck ühn ganich teotriut, datt hoä ßoan’n Hasenfeot inne Tasken hätt. Oabba doa ßind dä leßte Kruig un Bäoms Änneken anne schuld!

Bäoms Koal un Änneken ßind junge Lui un hätt äok von’n pa Joahs biut. Äok ubbn Brinke! Bäoms un Brinkhinnacks ßind naigeste un geo Noahbas. Szä hätt bleoß’n Tiun tüsken ßick, un doa flüggt’n männig geot Woat ginthän un huiahän. Un datt gihoäat ßick joa äok wall ßäo, dänn dä „geon Noahbas“ hätt Martin Luther joa oall in’n Katechismus mett uppnoahm’m. Un datt kann man bläos unnastruiken! Geo Noahbas ßind äok vondage nich mett Geld teo buitahln! Un ßäo äok huia!

Oabba upp boädn Suin van dänn Tiune waiat nich bläoß küat un ßahpt, nai, doa waiat äok aboät’t un wullacket, doa waiat äok grabn un hacket, doa waiat plantet un woäht. Hinnack eß mett ßuine Aboät näon bidn in’n Ächtatrobbe, dänn dä Brosen un Kwikan maket ühn näo düht wam. Bui Bäoms eß dä Noaf oall maia vomoaddat un dä Aboät lichta!

Un dänn hätt Koal ßuin Änneken in’n Goarn inßet’t. Un datt wullacke fo twoä, van moahns freo bätt oahms lade! Giwisse, Hinnack ßuin Hannchen gifft joa äok nicks noa, oabba ett eß niu upp oänmoall nich teo twingen!

Un dänn mott huia näon Grabn togen waian. Un doa näon Lock maket waian. Huia moddn Bäom plantet waian un doa’n Wäskepoahl inne Aian. Oabba man mott ßick äok moal ’n bihdn ressen. un datt goät doach upp bästa, wänn’n Mundvull buigge ßäggt waiat. Un datt draigget ßick dänn maistentuits ümme dänn Goahn un oalles, watt doamedde teohäopehängt. Moall ümme dä Uimacken un Brummacken, moal ümme dä gräodn Bäohn’n un dänn Ihmel, moall ümme dä Katuffel un dä Woänewoöpe un Hamsta. Un niu hadde Annchen Hannchen votellt, wecke gräode Upregung ßä, Bäoms, upp üan Nuilänna hatt hädden! Hannchen was näo ganz inna Brast, un Hinnack kraich niu äok’n Schniubn!

Joa, Koal was upp Daggläon, ubba Fabruik.  Änneken wolln Bäomlock maken, dänn ji oäa man dä Poadn plant, ji oäa kann man watt van häbbn! – Upp oänmoall, Annchen was ungifaia oän Trätt twoe Feode doäpe, doa stodde ett upp watt Hachtet. Nai, ’n Stoän was datt nich! Datt ludde hoall un drühne ßäo! Joa, un schwacht ßäog ett äok iut! Watt konn datt dänn bläoß ßuin...?! – Hoalt, datt was doach wall nich....?! – Giwisse in’n Kruige woöan upp datt Stücke Land äok Bomben fallen! Joa, joa, datt konn ett bläoß ßuin!! Ett schächte läos un hale ßuin’n Koal iuda Fabruik! Jäa, watt ßoll dä äok wuida ßeggen un maken?Wänn ßuin Annecken niu oall in ßäo gräoda Lihbnsgifoahr wesen was, soll hoä dänn niu äok....?!  - Nai, ßuin Freosminske häol ühn äok oall an’n Äamel doanne! Dänn nicks, oasse noa dä Polizei!

Joa, datt passe ßick geot, Datt „Entschärfungskommando“ iut Deppmold woöa just doa, un oäa ßick Bäoms richtig vohahlt hädden, güng dat „Tatü tata“ un Polizeiwagen un Fuiawwea un ßüß oallehand Lui kaäm’m mett üa Autos anjaget! Oalles woch affspaiat. Dä maisten wahn ßick niun bihdn in’n Ächtatroppe, bleoß droä Mann jüngen naiga teo un unnaßöchen Änneken ßuin’n Fund. Szä pruken oäast voßichtig, dänn’n bihdn maia, un teoleßt ßäoga medda Schiudn! Watt ßoanne Lui nich oalle reskiat! Un dänn lachen dä Käals näo helleiut! Un niu häddn ßoä dä „Bombn“ hariut! Ett wassen Teeatun’n!

Giwisse, niu können oalle geot lachen! Oabba ett hedde äok annas ßuin konnt! Eck ßegge joa niu hätt Hinnack äok wahda in’n Oahn!