Muine loäbn Noahbas un Frünne!

Wäa hätt in ßuina Jiugend nich gaian ubbn Pea ßehdn ! – Un woa schön was datt Peadspieln! Joa, nich bläoß wänn wui uß oasse Jungens ’n Schnoa anne Ahme bün’n un oänspännig un twoespännig un äok maiaspännig foöan, nai, oasse ganz lüttke Duddn upp Moäm’m oadda Vah’s Schäode. Un wänn Moäm’m dänn mett ühr helln Stimme ßang : » Hocke, docke hea, ßitt ubbn widdn Pea. Moan wi wui noa Min’n jagen un witt iusen Kuine’n Stiudn hahln! »  Dänn wast just oasse wänn wui richtig läosdrahbn. Un upp Vah ßuin’n Knoäggen günk datt richtig in Galopp :  « Szuck, ßuk, ßuck noa Mühln teo, Häamann ßitt ubba buntn Keoh. Hinnack ßatt ubbn Pea. Szäo koäm’m dä boädn doahea ».  - Oabba äok ganz ßinnig fäng datt bui dä ganz Lüttken an :  « Szuge, ßage, Hottewage, Spoäne int Fuia, datt Holt eß duia. Watt kost ett dänn ? –       ‘n dicken Dahla ! – Plums int Wahda « !  -

Un niu stellt ji datt moall vo meddn Trecka oadda meddn Auto oadda Maschuin’nrah! – Gakain Vogluik! Oallaine dä Specktakel! – Eck briuke ji ganich votelln, datt äok dä Häochduitsken’n ganze Masse Kinna- un Spelloädken van Peadspihln hädden un äok näo hätt. Dä künnt ßick äok näo nich ubbn Trecka ümmestelln!

Un „Verkehrsunfälle“? – Oach joa, dä koäm’m äok moall vo! Oabba doach nich oasse vondahge!

Iuse „äole Fretze“ hadde oasse Fölln äok ßuine Nücke. Un doa hadde iuse Vah ßäo ßuin’n Spoaß anne. “Föllns mött äok moall oba dä Stränge schloan!” –“Un wännse geot foat waiat, dänn stecktn dä Haba!” – Un iuse Vah foa geot! – Bläoß oänmoall woöa ühn datt doach bäole vomailoöat. Vah was in’n Hoägoan an’n Ackan. Hoä hadde ßuin’n floaddn Fretze stua inna Loädn. Oasse hoä vo- dännespanne un vo dä Eggens hangen woll, leä hoä dä loädn ßoan Äogenblick ubbe Szuit. Oabba düssen Äogenblick namm dä Schwachte wah, schmaidn Ähß inne Luft un ßiuse aff! Waddn Mallöa! Un wänn datt in ßoan’n jungen Pea oäast innßitt! Un iuse Gräotvah dä fackel äok nich!

Oabba watt was doa teo mahken? Achtahealäobn? Dänn kamm iuse Fretze oäast richtig inne Brast! Ganz ßunnalussen un woahne stacke Vah ßuine Hand inne Bücksentasken un mahken Kniufiust. Datt hadde dä Iutruida ßoähn, wänn äok just nich dä Kniufiust! Hoä kamm in’n vulln Galopp harümme upp muin’n Vah läos. Hoä woll niu dä Bräotkösken häbben, dä Vah oalltuit vo ühn inna Tasken hadde. Un niu vodroägen ßick dä boädn hännig wia!

Fretze essen dühdn „Ubbafoa“ woan, upp dänn jümma Voloatt was. Äok wui Kinna können joädatuit mett ühn ümmegoahn

Iuse Fretz wassen Riun’n (Wallach), Oabba oänmoall hädde doach’n Fölln krihgen. Eck was mett muin’n Vah noan Faile wesen un niu droffe eck oasse lüttke Pruhk ubbn Pea noa hius ruin. Vah hoäl mui teoda Voßicht an oän’n Boäne doanne, bleoß oasse hoä datt Hecke uppmahke, mosse hoä just läoßloadn. Oäa datt Vah ßick voßäoch, güng iuse Fretze füdda, un eck lüttke Dopp rutske langsam mett dänn Gischia, woa eck moe anna doannehoäl un lagg dänn unna iusen Fretze. Dä blaif ßäobutz stäohn, un eck hadde nicks affkrihgen. Oasse eck unna dänn Pea dännekräop un muin Vah moe wia bohbn hadde, ßeä hoä: „Doa kuik bläoß oäna an, doa hätt iuse Riune doach’n Hingsföllen krihgen.“