Dä voloane Schaaldeok

von

Heinrich Ottensmeier

 

Muine loäbn Noahbas un Frünne!

Et waiat vondage ßäo faken oba dä Uisenbahn schulln. Dänn oän’n foöat dä Züge teo pünktlich un dänn annan teo unpünktlich. Dänn oän’n est teo hoät in’n Wagen un dänn annan wia teo käolt. Oabba äok dä Uisenbahn kannt nich oallen Luin noa dä Müssen maken. Moe hättße von pa Joahs äok moall dänn Kopp hoät maket, oabba datt votelle eck Ji moal ubbn anna Moal!

Düttmoal hätt dä Uisenbahn wirklich „Dienst am Kunden“ laistet! – Et was Iutganges Winda, eck was mett muin’n Ingetoäme noa Builefeld wesen. Oaß wui wuia inne woöan, häng Hannchen datt nuigge Tuich wia int Schapp. Ett eß niu moal düht akkeorat! – „Wo hässe dänn duin’n nuiggen Schaldeok loaden?“ Roäp Hannchen vanna Kahman. „Noa, eß dä doa dänn nich? Hoä kann äok wall in’n Äamel ßidden!“ – Oabba hoä wassa nich!  - Niu ging datt Szoöken läos! Oalle Tasken wöachen ümmedraigget, oalle Äamels düatogen, oabba doa was kain Schaldeok te fuin’n!  - „Hoalt, niu woät eck Buischoäd!“ flöttke muin Freosminske buin Nachmisse. „Diu häß joa in’n Zuge duin’n Obbatoäa iuttogen hatt. Dänn häß diu duin’n Schaldeok äok in’n Zuge liggen loaden!“ – „Joa, in’n Zuge häbbe eck ühn giwisse näo hatt.“ Annas konnt äok ganich ßuin, eck mosse muin Schaldeok in’ Zuge liggen loadn häbbn!

Eck was joa hadde moe, oabba doa hulp nicks, eck mosse meddn Flitzepeh noan Bahnhobe foöan. Oasse eck muin Äaga un Vodroät an dä richtigen Adresse brocht hadde, ßeäan dä Uisenbännas, datt dä Zuch niu oall in Hanoba woäa. Un in Loöhne was nicks wuida affgihbn oassen Taskendeok, datt man oäast woänig briuket woäa. Datt konn mui gigen düssen Schniubn äok woänig hälbn!

Dä Uisenbähnas gaib’n mui niu dänn Roat, eck ßoll man’n „Verlustmeldung“ uppgibn. Datt häbbe eck dänn äok maket un kraig niu ßüms wia nuiggen Meot. Äok bui Hannchen kamm dänn dä Szun’n wia düa dä Wolken, Oasse eckn datt oalle votelle.

Dä Uisenbahn hätt ßick oalle Moögge mett muin’n Schaldeoke maket. Noa uingen Wikens kraig eckn Schruibn, datt „Leider alle Nachforschungen nach dem Schal ohne Erfolg geblieben“ woöan.

Oach, joa, wänn dä Minsken oalle ehrlick woöan! – Dä Minsken ßind vondage oänfach oalle teo schlächt!

Oasse ett moe niu vo voäatoäggen Dagen in muin’n kochtn Wamse teo käolt woch, mosse Hannchen muin’n Obatoäa wuia iudn Klaiaschappe kruigen. Ett dua äok nich lange, däo kammt anhüppkan un anschmuistan un roäp: „ Hinnack, roah doach moal, watt eck fun’n häbbe!“ – Jäa, watt ßall eck lange roahn! – „Duin’n bläon Schaldeok häbbe eck wiafun’n!“ – „Watt, muin Schaldeok?!“ – „Jäa, duin’n Schaldeok! Un hoä häng achta in’n Klaiaschappe, woa eckn jümma hänhange!“ – Moe woll doach bäole dä Piußen iutgoahn! Dänn häbbe eck dänn Schaldeok ja ganich voloan un äok ganich mett noa Builefeld hatt! Doa hädde dä Uisenbahn joa lange ßoöken konnt!“ – Un dänn schlächtn Minsken mosse eck niu äok in’n Stillken Affbidde däon! – Oach joa, man ßöcht dä Schuld doach jümma bui dä annan! Man ßoll ßick oäast an ßuine oäggen Nesen packen!

Un wänn eck Ji niu näo votelle, datt eck muin Schaldeok tüskenin oall wia voloan oadda hangen loaden häbbe, dänn ßoä Ji, wi äolt un klüdag datt Jiu Hinnack äok oall woan eß! Oadda goät Ji datt äok oallhand ßäo? – Noa, eck well niu dänn Schaldeok nich wia ßoöken loadn! Vilichte bruinget moe datt Kreskindken ’n nuiggen Schaldeok.

                                                                                       Jiu Hinnack van’n Brinke

 
 

pdf-datei