Muine loäbn Noahbas un Frünne!

Watt hett huia « unbuikannt » ? -

Kloäse ßind doach jümma ßäo antogen un anmustat, dattße kaina kin’n ßall ! – Woarümme eß datt ßäo ? – Ett goät doach maistenstuit ümme Frochtn un Respekt! Wik ßä datt mahket, datt eß üa Szake, mett dänn gräodn Szacke, in dänn woänig inne eß in dä oabba vihl Platz eß, datt man doa Kinna instehken kann? Oadda mett dä Reot, oadda meddn Knüppel, mett dänn man dä doäpen Stimme näo unnastruiken kann, oadda mett dänn langen Boat, dä oabba in iusa Tuit kain’n Frochtn maia bringt? Äok dä dicken Holtkihn van früha äß joa iuda Mäode kuhm’m! – Nai, eck moäne äok vondage anna Kloäse!

Giwisse woäan dä äok noa dä äoln Meode antogen un broächen äok oäast Bange un Frochtn. Un ßoä kaim’m äok gluik mett maian. Doa schain dä Gifoah näo gröädda. Oabba ett was doach annas ümme düsse Kloäse.

Ett was in dä schwoan Joahs noa dänn oäastn Kruige, Joa, ett ßind niu vondage wall just fifftig Joahs häa. Ett was in dä Tuit, oasse iuse oägen Appels näo gaian gihdn wöachen. Ett was dä Tuit woa dä Kläos doäpe in ßuin’n Szack packen mosse, wänn hoä ubbn Grunn’n pa Appels oadda Nüde, oaddan pa driuge Bian oadda Schwätzken fuin’n woll. Ett was dä Tuit, woa man ßümß ubbn Lanne, buißonnas oaba in dä Kodns un Huiamannshuisa mett Edn un Drinken spaßam ümmegoan mosse. Un woa dä Tropp gräot eß, doa waiat dä Drank dünne. Un datt Miul ubbn Pinn hangen günk aok däomoals nich. – Oabba Hunga dött woäh!

In düssa Tuit doän ßick in oäna Noahbaskopp junge Lui tehäope, dä näo datt Gifoöhl fo Noahbaskopp heddn. Szä stoöken dä Köppe teohäope un tuistan un flüstan un spikalian  harümme, woa dä Drank wall upp dünnste was. Oabba ganz oalain koäm’m ßä doach nich teo Ranne. Dä Freoslui un Moäm’ms mössen inwaigget waian. Ohne dänn Büh’nschlüdel, dä in üa Tasken sicha vowaht was, was nicks teo maken. Oabba teo Wuihnachen ßind dä Hachtens woäka oasse ßüß. Un Oallns watt ßick läosuisen loäde, kamm in dänn gräodn Szack, nai, in dä Szäcke.

Un’n Oahmd vo Wuinhnachen tügen dä Kloäse in hännige Tröppe van Hius teo Hius. Un wick lüchten dä Äogens van dä Kinna, wänn dä Kloäse doach watt iut üan Szacke krihgen, woa man gluicks inbuidn konn! Joa, datt oallaine was Dank gineog.

Oabba muin Lihbe hätt dä jungen Noahbas nich datt lüttke Backs doa achtan Buske vogihdn. Huia wuhne ’n Wittfriu mett üan fuif lüttken Kinnan. Oalle woöan gißund un möchen üa Foa. Szä wahn dä Moäm’m dänn Kopp anna Aian!

Huia achtan Buske was muinlihbe näo kain Kläos kuhm’m. Un oasse dä Moäm’m upp datt Klobbn dä Obandüa uppmake, was ßä ßäo vojaget dattße dä Kloäse oänfach ßäo vobui ubbe Stobn goahn loät. Un oasse dä Kinna oalle beht heddn, packen dä Kloäse iut, un kaina briuke lange noädiget waian. Joa, däo fäoln ßick wia van ßüms äok dä Hänne van dä Moäm’m. Oabba oasse dänn äok näo Floäsk un Wost, Boddan un Oäa, druige Bäohn’n un Äafte ubbn Disk packet wöachen, däo wusse dä Moäm’m nich, watt üa obakamm! Kain Woat kamm maia hariut. Un dä Kloäse schlihken ßick ßinnig iudn Hiuse. Trügge blibn fuif Kinna, dä an’n Schmacken un Pröämken woöan un ßick nicks maia ümme dä Kloäse kümman. Un doabuigge ßaddn Moäm’m, dä dä Train’n jümma ßäo dä Backen dahlloibn.

Joa, datt woöan dä richtigen Kloäse wesen!