„Achta iusen Hiuse ploöget Noahba Kriuse“

von

Heinrich Ottensmeier

 

 

Muine loäbn Noahbas un Frünne!

Eck häbbe inne Schäole laiat, datt dä Woänewoap (Maulwurf) nüdde woöa un datt man ühn nich packen un däotschloahn dröffe. Eck häbbe datt äok loafft un loöbe datt vondage näo! Oabba’n dühdn Stäot kraig muin Gläobe an dänn nüdden Woänewoap oll in muine Kinnatuit, wänn eck ßäog, datt iuse Vah bui Szun’nupgang un Szun’nunnagang medda Plattschiudn in’n Goahn stond un dänn Woänewoap upplua. – Ümme ganz eahlick teo ßuin, mott eck oabba ßeggen, datt eck datt moahns nich faken ßoän häbbe, dänn ümme dä Tuit lagg eck olltuit näo in’n wahmen Bedde. – Oabba Vah lua dänn ßeolange, bätt dä Woänewoap upp oäne Stih in’n Wochel’n oadda in’n Bäohn’n büa, packe teo, schmaidn hariut un gaffen oän’n ubben Kopp, dadde däode was.

Wänn wui iusen Vah äok wuismaken wolln, datt dä Woänewoap doch bleos Ungeziefer, Droahtwüama, Fettmännken un ßoann Tuiges ßöche un votia, dänn loät ßick iuse Vah datt doach nich inßeggen. Dä Woänewoap, männe hoä dänn, büa oalles upp, datt ett druige wöache, un dänn koäme dä Hamsta achte ühn hea. Un hoä packe wuida Woänewoöpe, un upp dä roäggn Wäste van iusen Vah blaif doach ßoan’n lüttken Pläcken ßiddn.

Etwas annas dache joa Vedda Kaspa, Hoä ßeä, man ßoll mann oalle Woänewoöpe, dä man packe in ßuine Wisk bruingen, dat wöache ühn ganich teovihl. Oabba van’n Goan küa hoä äok nich !

Eck häbbe niu in düssa Szake jümma maia mett Vedda Kaspa häoln. Eck häbbe mett oalln Schadn dänn buihißt. Eck ßinna düht achtawesen, oabba packet häbbe eck van dä oän’n un van dä annan kaine. Eck häbbe ßä iutroäkat ! Un wäa wäll dänn ßeggen, wäa dänn Schadn däon hät ! – Oabba doa loat’t niu Hinnak van’n Brinke moall küan! Oabba eck well nicks ßäggt häbbn, dänn hoä waiat ßäo hännig krius !

In ßuin’n ruiggen Goahn ubbn Brinke hätt Hinnak raggeolt un wullacket, bät hoä niu oalles in Ässe, inna Ruige, hätt. Eck häbbe mui ßüms oabatuggt. Un niu, hoä hätt noah dänn Schrecken mett dä  « Tiatun’nbombn » ßick kium wia’n bidn vohahlt, obakümmt ühn niu’n annat Unglücke. Dä Hamsta halt ühn gräode Bäohn’n un Äafte, Katuffel un Wochel wägg ! un datt döllste eß, datt ühn dä Boästa oän’n van ßuine lüttken Appelboäm’m, dä hoä fo Froöhjoah anplant hätt, inna aian affgnäbbelt hätt, datt hoä dä Fittke hangen loät ! Un dänn äok näo dänn Koksoranschen ! – Niu eßt Buind vull ! – Hoä eß roödagg un vokaiat, datt mett ühn bäole kain Ümmegoahn maia eß! – Oabba, woateo hätt man geo Noahbas?! – An dä kann man ßick doach in oalln Loagen woähn’n ! – Oasse hän noa Bäoms Koal!

Bäoms Koal vostoät watt van düssa Szake ! Hoä hätt düssen Struit mett dä Hamstas oaln pa Joahs düaspihlt. Hoä foöat oannik Beok oba ßuine   „Strecke“  oassen richtigen Jega. Bleoß dä Hoäans, datt „Geweih“ kann hoä nich anne Wand hangen. Un dä „Hauer“ sind bui düssen Tuiges äok teo lüttkt. – Oabba upp fuibnfiftig (55) „Abschüsse“ hätt hoät’t in dä joahs oall broacht. Woänewöape un Hamstas! Doa maket hoä kein Unnaschoäd!

„Dä oäne eß van Sträoh un dä anna eß just ßäo!“  - Koal hätt trotz düssa “Siege” oabba näo nich Fruidn gihben! – Un niu hätt ßick Hinnak mett ühn “verbündet”. Dä „Grundausbildung“ hätt Hinnak oall achta ßick. Szä ßind niu bui dä „schwerenWaffen“. Koal ess bui Hinnak in’n Goahn „Besatzungsmacht“ mett oallen Rächten! – Bläos dä Gignas hätt ßick in „Deckung“ togen!! – Moe ßall bläos wunnan, wick un woanoäa dä Gigenangriff kümmt!

Oabba mett dä Hamstas, joa, datt kann eck vostoahn! Oabba mett dä Woänewöape, datt well mui neo nich in’n Kopp! – Oabba Hinnak un Koal mössend joa oänlick widn!

                                                                     Jiu Otto van’n Stickdoäan

 

 

 
 

pdf-datei