„Wui küat platt“ met Stippgöachte

von

Heinrich Ottensmeier

 

Muine loäbn Noahbas un Frünne!

Dä Frünne vanna platduitsken Sproke fuind ßick niu doch ßäo füddanoa täohäope. Un eck moäne, datt wöache ollahöächste Tuit. Et eß joa ßäo, datt wui oäast wiht’t, watt us Minsken oadda Szaken waiat ßind, wänn wui ßoä voloan hätt. Szäo eß datt äok mett iusen Platt.

Niu waiat joa plattduitske Vooänigungen inrichtet, doa giffet’n  vo dä Lui, dä Platt schruibet, ßoan’n „Plattduitsken Schruibakring“ vo gans Westfalen un dä Lippsken. Doa giffet in Münsta oäne „Fachstelle für niederdeutsche Sprachpflege“ Oabba datt helpt niu oalle nich., wänn wui nich ßüms wia datt  Plattküan anfanget un us nich maia schämt, datt wui platt küan könnt. Do giffet joa niu äok vihle plattduitske Spihltröppe, dä gaian hoäat un ßoän waiat. Oäne dovan hä wui joa äok oll däachtig Joahs ubbn Widdel. Un dä Spihlas van Herwede un vanna „Kahln Wart“ ßind joa äok düht bekannt. Oabba Teolustan oallaine hälpt nich. Doa hätt niu dä „Volkshochschule“ ubbn Soltwäake (Bad Oeynhausen) ßick dä Szake annoahm’n un in droä Än’n hätt junge un ölla Lui ßick teohäope ßet’t un laiat datt Plattküan un äok datt Platt schruibn, watt vomuckt just nich lichte eß. Un datt ett äok watt uppschmid!

Giwisse waiat fahken düsse Lui, buisonnas dä jungen, vo Nahn krihgen un upptogen. „Datt Plattküan eß doach lange iude Meode!“ Datt Plattküan eß villichte watt fo äole Lui!“ – „Ubbn pladdn Lanne, doa küat man wall näo Platt, Oabba huia bui us doch nich maia. Un oäast ganich inna Stadt!“ – Un just inna Stadt fängt man wia meddn Plattküan an. Joa, un dänn näo just in dän gräodn „Weltbad Oeynhausen!“ – Oabba datt nich oallain. An twoä annan Stihn in iusen westföälsken Lanne eß man äok anne Aboät gohn. – Man ßuiht in, watt datt Plattduitske waiat eß!

Oabba dä Oeynhiusa „Pladdn“ woäan düsse Dage mett üan drüddn Toage äok wia an’n Änne. Oabba ßoä män’n, datt ßoll niu kain Änne fo jümma ßuin! Szoä woäan niu oäast richtg in’n Gange! Un dä Appetuit kümmt buin Ehdn! Un mett dä äoln Woöa hedde man äok dä äoln Szidden un dä äolen Bruike kin’n laiat. Nai, ßoä kön’n maia ossen datt Loäd van dä Römer „Met dä gräoden frechen Schniuden koäm’m moal vihl Käals van biuden“ un „Boäa gafft un Schwuineschinken!“ – Nai, täo dä Fuia, dä ßick an dän leßten Scheoldagg anschläot, hoäl oäna van dä Plattduitsken, Schoölas ‚n lange Ansproke in Platt, datt ßäoga dä plattduitske Scheolmästa ne „1“ schruibn mosse. Un dä ganzen Küaruigge güng in Platt. Bläos oasse dä „Russen“ daotäo koäm’m, däo roäke dat Platt nich maia iut, wänn äok dä oänä odda dä anna näon Woat iut Rußland mettbroacht hadde. Dä „Russen“ tügen ßick dänn ganz truigge, oasse „Koal Gramlich“ mett vodelltn Rullen lesen woch. Oabba lachen  mössen ßoä doach oba datt „männliche Erna“. Teon „Fruidn“ kamm ett doach oasse dä hoäden Stippgöäachte ubbn Disk koäm’n.

Un bui dän Stippgöachteehdn hoäde ett oänstimmig:

„Wui bluibt täohäope! Wui küat wuida Platt“ – „Diu äok?“

                                                                                    Jiu Hinnak iudn Schiaholde

 
 

pdf-datei