Muine loäbn Noahbas un Frünne!

Ruintäagas! Oach joa, doa mott ech doach jümma gluiks an dänn äoln Reosen August dänken un an'n äoln « Babbe » Dä boädn woöah bui dä Bloasas. Giwisse, doa hoäan näo ne ganze Ruige Mannslui mett bui, oabba wui Kinna ßügen oänlick bleoß düsse boädn. Dä äole Babbe hadde ßoan gräodet Hoäan, woa hoä ßäo ganz inneßatt un datt ühn ümme dä Bost un dänn Nacken un ümme dä Schullan günk. Un buin Bloasn piuße dä äole Babba dä Backen jümma ßäo doll upp, datt. man bäole männe, dattße bossen woön! Oabba datt deot vondage dä Bloasas joawall äok näo, dä ßoann gräodet Hoäan hätt. Oabba von äoln Babbe heddn wui doach 'n bidn Manscheddn, nich bleoß, wail hoä ßoan'n Vullboat hadde, iut dänn oanlick bleoß dä Nesen iutkaik nai hoä hadde oall moall ßäggt, oasse wui 'n bidn koäne  woöan, hoä woll oän'n van us mittnihm'm un in datt gräode Hoäan steken.

Oabba, wi gißäggt, doa was äok' näo Reosen August! Hoä stoand oadda günk buin Bloasen buin oäln Babbe. Dä boädn hoäan teohäope! Bleoß dä Holskenmaker hadde 'n annat Hoäan. Hoä mosse mett dä oän'n Hand jümma upp un dahl oadda truigge un vowäats maken. Datt was just ßäo, oasse wänn wui oasse Bängels moalln Knüppel oadda Haidängle inne Ruinhüddn stoäken, ümme iusen Ruin teo täagen, un doarümme hoäde datt Hoäan bui us „Ruintäaga“. Iuse Rui hedda datt äok giwisse vokaiat uppnoahm'm, wänn ßäo oäne vo ühn stoahn hedde! Vondage gifft' ßoanne Hoäan äok näo, dä hoät't niu oabba „Zugposaune“. Oabba eck loäbe, ßäo wacka bloasen oasse Reosen August un Babbe könntße vondage wall oalle nich maia!

Oabba eak mott äok ßeggen, da wui Jungens dä richtigen Ruintäagas woöan. Woa voäa Jungens ßäo ubba Ruige ßind, doa eßt faken nich toämig! Doa waiat oallehand iuthicket un iutbrott. Oabba ett hätt äok annawegens Ruintäagas gibn! Ett magg in däßülbn Tuit wesen ßuin, kann oabba äok oalln bidn länga hea ßuin, joädnfalls woöan teo dä däomoaligen Tuit dä Wege un Ströädns näo nich mett Tia un ßoan'n Kroam glatt un faste maket un an joäda Bruiggen 'n Gilänna, oabba in Moahn’n (Mahnen) gaffet oall Bäckas, dä üan vonihm’m Kun'n friske Brötken anne Hiusdüa bröächen. Un voäa Brötken vo oän'n Szülbagroassen! Bäcker Modaßohn ßuin Laiajunge hadde niu joädn Moahn düsse Uppgoabe, datt hoä mett ßuina twuireadn Koahn van Hius teo Hius schäof, un ßuine wahm'm Brötken an'n Mann broache. Dä Lui woöan faken näo nich teogange, oabba doafo ümmeßäo beda dä Ruins. Un bidn teon Unnahäoln modde Minske joa häbbn. Szäo hoäl ßick dä Junge anne Ruins. Nich jümma fruiwillig! Ubba  oän'n Stih mosse hoä affwian, un upp dä annan Stih mosse hä vohea oäst 'n bidn täagen. Oabba medda Tuit kin'n ßä ühn oalle. Szä wüssen oall Buischoäd, wänn ßä bleoß dä Koahn rumpumpeln hoäan! Vondage hale ühn Oapkens Rui aff. Hoä kamm twas düa dä Wisk, sprang oba dä Bike un wünske just kaih'n geon Moäggen. Dä boädn kin’n ßick geot. Un dä oäne wah dänn annan dä Äogen. Datt Blihken un Hissen, datt Knuan un Tipken günk hän un hea, un kaina woll un konn iutruidn oadda noahgibn. - Bleoß dä Brötken mössen unna dä Lui! Dä Laiajunge schäof ßuine Koahn wuida voriut, loät oabba kain Äoge van Karo un ßuin'n spissen Tähn'n.

Doach upp oänmoall gaff datt’n Ramm un’n Knall, datt nich bleoß dä Junge ßick ganz vojage, nai, äok Karo namm oäast 'n düdn Satz truiggeuit un knaip dänn Staiat tüsken dä Boäne. Bui dän Schiubn un Iutwuiken vo dänn Ruin was dä Koahn teo wuit ubbe Halbe kuhm'm, haddn Wihk krigen un lagg niu koppsoba inna Möllabike! Un dä Brötken wolln ßick oäast oba Wada  häoln, fängen dänn oabba oalle an teo voßiubn! „Wiederbelebungsversuche“ woöan teo nicks nüdde. Bleoß dä gräode Brötkenkoaf hadde datt „Fruischwämmetuignis“  un konn ßick reddn! - Watt datt ßüß näo in Moderßohns Backstobn gibn hätt, mott hua voschwigen waian. Oabba dä Juigend van vondage eß joa beda oasse wui woöan! Stoand doa doach düsse Dage ßoa’n lüttken Scheolrekriudn anna Königstroade. Hoä mosse oall wall „Verkehrsunterricht“ hat un geot uppaßt häbbn. Hoä namm ßick dä Tuit un afftuia oäast, woanoäa datt dä Stroade frui was. Bui ßuin'n' Toöbn ßäoch hoä doa upp oänmoal 'n Kumpel, ’n Laidensgefährtn. Szoan lüttken „Pfiffi“ woll äok twasoba un lua äok doaupp, datt dä Luft roäggen was. Hoä was oannick unrüsse, dänn hoä was joa nich scheolpflichtig, hadde doarümme äok kain'n „Ganzheitsunterricht“ un kain’n „Verkehrsunterricht“. Däo günk dä lüttke Krischoan upp ühn teo un make ühn Meot un ßea.- „So ist es recht, Wauwauchen, erst schön links und dann rechts sehen!“  Un dänn loäbn dä boädn oba dä Stroade.