Muine loäbn Noahbas un Frünne!

Niu ligget dä unrüssen Dahge äok wia achta uß! Eck moäne, dätt Fäst mett dä schmeagen Klinkens! Wui hätt schlachet un wöstet. 

Oasse moe datt lessens bui Baoms mett dä Stippgöachte ßäo doabuigge heagoahn was, däo ßinn eck dänn Schlächta oänfach nich maia von Foödn dännegoahn, bätt datt hoä moe in ßuine „Anwäataluißen“ ubbn geon Platz indregen hadde. - Nai, Kinna, datt eß joa oallawegen’n „Arbeitskräftemangel“, oabba wänn man nich moall maia teon Schlachen kuhm'm kann, dänn eß doach dä Änd doabuigge dänne!

Wänn dä vonihm'm Lui iuda Stadt joa äok bleoß näo maga Floäsk eddn witt, un wänn van „Wöppkenbräot un Schmul“ äok dä Welt nich maia vull eß, ßäo häole eck doa doach näon gräodet Stücke upp. Un eck moäne, oalls watt buin Schwuine tüsken Schnüsk un Staiat ßitt, woöa nich teo voschmuidn! Un ett briuket nich just Schinken oadda dicke Wost ßuin! Oba Schnüsk, Staiat un Kloänken goäht doach nicks oba!

Oabba dä Welt eß vondahge doach teo läckask un teo dickefredn!  Dämoals, oasset oalle ßäo knappe was, wolln ßick oalle teoschanne edn, wänn man ßä an'n Disk kraig, un niu muilt ßä oba dä Kribbn! Dä loat't joa vondage oall van dänn ßümsroäkadn Schinken datt bidn fedde ubbn Tälla liggen! - Wäa ßall doa näo trächtefuin'n un Schwuine mässen?! - Oabba eck loäbe, dä Tahnaruigge un Lickaruigge an dä Hoöhnaknoken un „Brathähnchen“ ßöttße äok wall wia laid waian, oasse däomoals dä anbroddn Häohnaoäa! - Wui wit't oabba nich hobn, datt wui dä schlächtn Tuin wiakruiget, wänn dä Frebelmeot äok oallhand teo gräod eß!

Doa fällt moe doach just'n spoaßige Gischichte in, dä hännig noan oäastn Kruiga ubbn Höbn passiat eß! Doa heddnße ßäo kocht fo Wuihnachen schlachet. Datt hett, ßä heddn stillken ßoan'n rehken Boag unnariutridn. Datt droffe joa oänlick nich ßuin! Oabba doa unna an'n Bahnhobe wuhne 'n Famuilge meddn Tröppken Kinna. Szä heddn oalle dühdn Apptuit un kaine Roäkabühn'n un kain'n Floäskwuihm. Dä Fettpott was jümma lihg, un upp dä Lebenmittelmahken was nicks  uppräobn. Oabba Nuibens Hännarech, un ßuine Matille heddn boäde 'n woäket Hachte! Un datt was huia maia waiat oassen Schlacheschuin.

Giwisse, doa was oallehand Gifoah medde vobun'n, woa man doach äok fröämde Lui in'n Hiuse hadde! Oabba ett hadde oalls klappt, un dä Boag lagg ubbn Schnoäschlihgen unnan Backfull Hoä, glatt un käolt. Hännarech hadde ßick wahm antogen, 'n dicken Schahldeok ümmebun'n un täog niu dän äoln Hans iuda Nihndüa vo dänn Schlihgen. Oasse hoä an'n Anhangen was, roäp van achtahea oäna: ,,'n Morgen Herr Niemann! Na, wollen Sie eine Schlittenpartie machen?“ -Hännarech vojage ßick oannick, un oasse hoä ßick ümmekaik, däo hedde hoä bäole 'n Dahlschlag krihgen! Achta ühne in dän doäpn Schnoägge stoand dä Polzeidina! Hännarech mosse oannick schliuken un ßick 'n Kröämmel iuda Stohdn heoßen, un dänn stühda hoä Dagestuit hariut. Ühn bibe oannick datt Fell. „Joa, Häa Polzeidina, eck woll just noan Bahnhobe foöan. Bui düssa Kuihle schnoögget man ßäovihl Hold upp, un doa kruige wui näon pa Szack Köhle, un dä woll eck just van'n Koallhändla haln.“ – „Ach, das trifft sich ja wunderbar! Ich wollte auch wieder nach Haus. Da kann ich wohl mit Ihnen mitfahren.“ Un oäa datt ßick Hännarech voßäog, ßatt dä Putz ubbn Bucke un hoä mossa buißiddn goahn.

Bui dä ganzen Schwachtfoaht „im Namen des Gesetzes“ un unna „Poli- zeiaufsicht“ klobbe Hännarech datt Hachte, oasse wännt teon Halse hariut woll.  Hoä männe jümma, dä Polzeidina mösse datt doach hoäan. Oabba dä boädn koäm'm geot teo Oaht un Stih. Nichmoall dä Schandam, dä oallawegen ßuine Nesen instacke, hoäl ühn an, dänn doa was joa oall datt „Auge des Gesetzes“ wach.  Oasse dä Polzeidihna bui ßuin 'n Hiuse vanna Schlihgen sprang un ßick düht buidanke, woch wall dänn äoln Hans ßuine Last lichta, oabba Hännarech schäot oannick risk upp, oasse ühn niu äok dä gräode Stoän van'n Hachten fell!