Muine loäbn Noahbas un Frünne!

"Joa, 'n Tropp Luidns eß schlächta teo hoön oassen Schiufkoahn full Poggen!" -Wänn datt dä äoln Lui oall äafahn hätt, watt ßall man dänn vondage ßeggen! -Oabba eck well niu nich mett Stoän'n schmuidn, dänn eck häbbe ßüms watt doavan in'n Hiuse. Wännt äok man oänt eß un näo dä Kinnascheoh annehätt! Oabba Spotthius kann brän'n!

 Oabba doa häbbe eck doach moall watt inna Zaitung lesen, datt was moe doach teo briff! Doa was oäna, dä ßick van bobndahl ümme dä Jiugend kümman ßall, oasse ßoanne Oaht Vomund, dä 's Nachts medda Polzei in dä Kroöge un Wiatschaftn, buißoannas oabba upp dä Danßbödns güng, un  doa dä Jungens un Luidns dännehahle, dä doa oänfach nich hänhoäan! Dä dröffen doa oänfach näo nich hän, wail ßä näo teo jung, wailt näo Kinna woöan! Datt hätt dänn upp vihln Stihn Hulban un Gruin'n, Szoabbn un Brasken broacht, wänn dä Kinna vanna Polizei middn inna Nacht noah Hius broacht wöachen ! Datt gaff Schnoaddn un Train'n, un nich bleoß bui dä jungen Lui! Un datt kann man wall vostoahn! Doa ßoll man doach ßunnalussen waian, wänn man männt, man hedde ßuine Kinna in'n geon Druigen, in'n wahm'm Bedde, un ßind dänn stillken iutknibn un druibt ßick harümme! Doa kann man äok wall buigruibn, wänn doan Moäm'm vo Schrecken buischwöcht!

Oabba kann man datt dänn äok näo vostoahn, wänn doa näo Äoln ßind, dä dänn Hals uppruidt un dä Lui harunnamaket, dä ßick ümme üa Kinna dä Nacht ümme dä Oahn schloaht? ! - Dä dänket doach wall nich, datt dä schlächtn Luft un moaddariggen Szellskopp un watt doa ßüß näo oalle ümmeteo eß, geot woöa fo üa Kinna! Buidänket dä Lui wall nich, datt ßä oänmoall Rekenschaft gibn mött oba üa Kinna! - Oadda ßind dä Äoln nich maia Manns oba dä Kinna ?!

Junge, Junge, doa was muine Gräotmoäm'm doachn schäapan Foamann. Doa gafft näo maia langen Haban!

Wuisken un Muinken, Vah ßuine Szüstas, woöan 'n pa Luidns, dä ßäo fruiggensmoade woöan. Uppn Szunndag in'n Froöhjoah wolln dä boädn noahn Frün'n noahn Kamphobe in Äxta. Oall upp Middag, ßäo oasse datt däomoals Meode was! –„Da ji moe oabba rächta Tuit wia inne ßind un jit nich duista waian loat't!“ – „Nai, Moäm'm, in'n Dimstan ßinn wui wia inne.“

Oasse ett munkelig un annas in'n Ecken woch, wöachen in'n Hiuse dä Oahmtwäake däon. Doa droffe ümme düsse Tuit kaine Lucht maia ümme ansticket waian! Ett woch dimstag, un datt Nachmisse stoand ubbn Diske. Oabba dä Luidns woöan näo nich teo ßoän. Äok noahn Nachmisse woäan Muinken un Wuisken näo nich doa. Ett woch uppwosken, un dä Pea mössen affoat waian, un dänn was fo oalle Beddegoahnstuit! Moäm'm kaik ßüms noah, oapp dä Nihndüa teosteken un dä Szuitdüas teohangen woöan. „Datt ßick kaina unnastoät un maket 'n Düa upp!“ - Medda Roätschwibn günk Gräotmoäm'm ubbe Kahman!

Ett was geot inna toägetn, dä klinke watt anna Nihndüa. Gräotmoäm'm hoäa nich! Äok datt Klinken anna Holtstihdüa un anna Kükendüa hoäa kaina! - Niu kloppe watt anna Kahmandüa, dä noa biudn günk. Gräotmoäm'm hoäa nich oadda woll nich hoäan! Ett kloppe hädda un dölla. –„Moäm'm maket uß doach upp!“ –„Wäa eß doa?!“ – „Wui ßinta!“ –„Eßt niu in'n Twuidimstan?!“ –„Nai“, kammt laipe van biudn, „oabba Kampmoäs Gäste hätt us wäggbroacht.“ –„Dänn goaht man wia mett noahn Kamphobe! - Ji wiht doach, watt eck ßäggt hadde!“ -Noa langen Günseln hoäan ßä, datt üa Moäm'm uppstoand. Oasse dä boädn achta ubbe Kahmann koäm'm, kraich joäds oäast 'n oannicke Dracht meddn Schwibruise!  Gräotmoäm'm hätt üa gräodn Doäas muinlihbe nich wia achta ubbe Kahman loadn briuket!