Runkelßappt un schwachte Schnuiggen

von

Heinrich Ottensmeier

 

Muine loäbn Noahbas un Frünne!

Wän Ji moe kröächen un heoßen hoäat, dänn ßeän Ji giwisse oalle, eck mösse moall noan Dokta goahn. Oabba datt ßin eck äok oall! Doa kinne Ji Hannchen ßüß schlächt! Eck mosse noahn Szoaltwäake noan Dokta!

Dä Dokta hätt moe unnaßocht, oasse wänn eck krank woöa. Szäoga datt Himd mosse eck iuttoähn! Teooäast kaik hoä mui inne Äogen, dänn lusta boä moe ubba Bost harümme, un eck mosse piußen oassen Doämpa. Leßtn Ännes buke hoä moe ubbn Puckel harümme, datt datt oannick drühne. Doa männe dä Minske, eck heddt mett dä Broanchen.

„Nai, Häa Dokta“, ßeä eck, „doa häbbe eck muin Lihbe näo nicks van hatt! Datt kinne eck ganich. Eck häbbe bleoß ßoan'n hadden Häoßen un datt Roaddan inna Bost. Wänn Ji moe doa vanaffhälbn witt, dänn eßt geot!“ - Datt woöa ungifaia dattßülbe, männe hoä un voschraif moe ßoan lüttket Püllken vull, datt konn eck geot inne Wästntasken stehken. Un van düsse Aptoäkawah ßoll eckn daggoba droämoall fifftoäggen Drübbn nihm'm!

Niu ßegget Ji moe doach moall, kann datt hälbn? Droämoall fifftoäggen Drübbns? - Oabba eck häbbet doach innoham'm! Datt hett, fahken häbbe eckt äok vogihdn. Oabba eck häbbe datt Glas lihgkrihgen. Bleoß hulbn häddet nich!

Eck häbbe 'n uinge Wihkens anläobn loadn, oabba däo woch Hannchen dä Kröächaruigge un Brammaruigge doach teovihl, un eck mosse wia noahn Dokta. - Jäa, wänn datt nich hulbn hedde, dänn mössen ßä wall 'n schäapa Wah nihm'm! - Eck dache, niu krihge eck'n oannicke Pulln vull. Oabba wia gafft ßoan lüttket Drübbnglas. Un düttmoall draff eck joädsmoall bleoß fuif Drübbn nihm'm. Eck häbbe ßä joa näo nich oalle, oabba hälbn kann datt doach nich!

Eck wollet niu doach moall mett dän Rezäpt vann iusa Moäm’m voßoöken! Wänn wui Kinna 'n windahän oalle an'n kröächen un heoßen woöan, dänn haIe, ßä ßick 'n Runkel iudn Kella, höhlke dä bobn 'n bihdn iut, doä 'n dühdn Knobbn briun'n Szucka harinn un ßedde dä Runkel dänn bobn ubbn Ohbn oadda bobn in'n Ohbn. Dä Szappt, dä niu inna Runkel teohäopeloäp, datt was use Heoßenßappt fo dä ganzen Famuilge. Un hoä hätt äok jümma geot hulbn! Doa blaif äok nicks vann oba, doateo schmicke hoä teo geot. Un Moäm'm was äok just nich guizig doamedde. Wänn oäne Runkel druige was, hale ßä wia oäne iut üa Aptoäken in'n Kella. - Bleoß wänn dä briune Szucka knappe woch, dänn löät iuse Heoßen äok noa!

Oabba eck ßinn niu mett Moäm'm üan Heoßenßappt doach harinfalln! Datt Voäh hätt dä Runkel uppfredn, un dä pa leßtn, dä eck moe waht hadde, ßind fiul woan! Watt make eck niu?! - Oapp eck niu doach Schaipa Bochat ßuin Middel proboäa?

Oänmoall woll bui uß Kinnan Moäm'm üa Runkelßappt äok ganich anschloahn. Wui heddn oalle Stichheoßen. Däo wusse dä äole Schaipa Roat. - Moäm'm ßoll ßick'n oannicken Häop schwachte Schnuiggen ßoöken. Dä mösse ßä in'n lin'n Buil däon un oannick mett briun 'n Szucka obastroöggen. Dä Szappt, dä doa iutloäpe, wöache in'n Loat oadda Kümpken uppfangen, un dänn woöa datt datt ßichaste Middel gigen dän Brammheoßen.

Moäm'm hätt düssen Schnuiggenßappt an uß nich iutproboäat, un wui ßind iusen Heoßen äok ßäo wia läoswoan.

Oabba watt moäne Ji, oapp eck datt niu wall doamedde voßoöke? Hannchen well doa joa nicks van wihdn! Un ßäo rächt hüngag ßin ecka äok just nich upp!

                                                                                       Jiu Hinnack van'n Brinke

 
 

pdf-datei