Muine loäbn Noahbas un Frünne!

Ett könnt niu oall wall 'n lüttke voäatoäggen Dahge heaßuin, däo ßaiggen wui iusen leßtn Woädn ubbn Kampe. Ett was uß 'n bihdn lahde woan, dänn wui wolln äok gaian oalles anne Aian häbbn. Dä Junge was meddn Gispanne oall voriut, oabba eck woll dä Ecken un Anewoängen näo in Oanunge mahken un rundümmehea 'n bihdn uppschrabb,n. Un doabuigge wast moe duista woan.

Oasse eck niu moöh un doach lichte dä Ruinstroahde händahl schlüa noa Hius, griuse doa upp oänmoal watt achta moe. Oabba oäa datt eck vanna Halbe spruingen konn, foöa moe doa doach ßoan’n Dolf van'n 'n Jungen mett ßuin'n Flitzepeh van achta tüsken dä Boäne! Ett glücke, datt eck oabba Aenne blaif, wail eck buistruihn upp dänn Föddarah ßatt. Aeok dä Bängel konn nich ümmefalln, wail moe datt Ratt ßäo faste tüsken dä Bolln ßatt.

Oasse eck niu « affstihgen » was un dänn Schloäß van'n Jungen iutbuitahln woll, schmait dä ßuin Boän oba datt Ratt, un wehge wasse! Hoä hadde moe joa hadde inne Kahn rammt, oabba ßüß hadde eck doach nicks affkrihgen.

Upp dänn Wege noan Hobe mosse eck dänn doach hännich wia 'n bihdn vo moe hängnaigeln, oasse muine Gidanken ßäo fifftich Joahs truigge loäbn.

Vondahge könnt dä Bracken joa bäole oäa meddn Rah foöan oasse läobn. Doarümme laiat dä maistn  datt Läobn äok ganich maia richtich.

Eck was oall 'n uinge Joas iuda Scheole, däo kamm Noahbas Willem, hoä was man Kuind oallaine, stolde mett ßuin'n nuiggen Flitzepeh ubbn Hoaff foöat. Eck mosse ühn un ßuin Ratt düht buiwunnan, oabba eck droffe äok ßüms moall proboäan. Ett was wall ßäo in'n, Twuidihmstan, doa konn eck oall ßäo geot mett dänn Droahtisel fäach waian, datt eck moe mett dänn Gidäat ubbe Schosoä woage.

Datt was däomoals nich ßäo oänfach wi vondahge, dänn dä Rea heddn näo kain'n « Freilauf mit Rücktrittbremse ». Ett gaff bleoß dä Handbrämsen, un dat Kihnratt loäp jümma mett runne. Un doa mosse man vomuckt uppassen, datt man brinkdahl nich dä Foöde vanna Trädde kraich! An wiapacken was dänn kain Gidanke!

Stollde wihn Pingsosse ßiuse eck niu mett dänn Rah dä Knickstroadn dahl! Huia kön'n moe äok moall Lui ßoän! Upp oäanmoall gaff datt 'n Schlach un 'n Ruck in muin rächta Boän, datt eck bäole van'n Rah schlagen woöa! Oabba datt gaff niu  kain Kuiken un Hälphäoln, eck mosse wuida!

Oasse eck leßtn Aennes mui’n Droahtihsel wia teoda Stoöa hadde, sprang eck aff. Oach diu loäbe Tuit! Watt was datt von Anblick! Eck woöe bäole buischwocht (ohnmächtig geworden)! Muin rächta Bückßenboän was ganz iutfrehdn un roäke näo bätt halfweges ant Knoä! Dä Schloantn hängen näo in 'n Kihnra'h !

Eck hadde kaine Klaman anmahket hatt, un doa was dä Bückßen int Kihnratt kuhm'm! - Oabba watt was datt näo von Glücke wesen, datt dä Bücksen rihden was, ßüß hädde eck moe ßicha Hals un Boäne teobroken! - Joa, oabba muine nuiggen Käakenbückßen! Datt gaff näo 'n hoädn Häafst middn in 'n Moä.

Hadde teo Moade kuhm'm eß teo dä däomoaligen Tuit äok dä Scheolmästa van'n Hagen. Hoä hadde ßuine boädn gräod Jungens Otto un Hans äok meddn Flitzepeh iutstuiat. Teon Danke ßoll dä "gütige Spender" oabba äok datt Rattfoöan laian!

Da Jungns woöan dä richtigen Laiamästas! Upp joäda Szuit hoält oäna doanne! Oasse Scheolmästas Vah bohbn ubbn Häamkreoge düht int Uiln kamm, loädn ßuine Affleggas läoß, un dä Aeole ßiuse oallaine dän  Hega-Brink dahl! Oasse hoä vonamm, datt hoä ßick ßümß obaloadn was, kamm hoä int Tüddan un Schlänkan.

In ßuina Angest roäp hoä: "Otto, hilf steuern!" - Oabba dä was teo wuit truigge blihbn un konn äok in'n döllsten Galopp datt Ratt nich wia inhahln! Hoä konn bleoß näo reobn: "Vater zieh die Bremse an!"

Oabba datt hulp niu äok nich maia! Vah was oall mett ßuin'n Rah oban Schossoägrabn wächßet't un lach upp Häamkroegs Katuffellanne! Ett wassn Glücke, datt dä Katuffel näo nich inna Aian ßoädn !

Kroegas heddn man oäast just dünget. Un dä Aeole Scheolmästa hadde buin Stöochtn ßoan'n gräodn Mäßhäop in'n Ahm noahm'm! Datt was just nich ßäo schön, un dä äole Minske schnäof düht un ßäoch äok nich hadde manialick iut, oabba hoä was doach mett hoäln Knohken van düssa oäastn Rattua vanaffkuhm'm! Ett eß oabba äok dä leßtn fo ühn blihbn!