Muin Prinz

von

Reinhilde Lübben und Heinrich Ottensmeier

 

Muine loäbn Noahbas un Frünne!

Ett was an ßoan'n gruisn un naddn Häawstdage. Bui us anna Nihndüa was watt teo schrabbn un teo kratzen. Un datt Juiman un Hünsken hoäa eck vondage näo! Oasse eck dä Düa voßichtig ubbe Leoke make, däo schäof ßick doa ßoan'n lüttken, naddn Ruinkopp düa dä Rihde. Un dä Äogen in düssen Koppe kihken moe van unnahea ßäo an, oasse wänn ßä froagen wolln, oapp hoä huia wall harinkuhm'n un bluibn dröffe.

Muine Äoln froöggen ßick ganich ßäo oba dän Buißoök un mahken 'n ßuat Gißichte. Oabba eck häbbe kwehlt un behdelt, un oasse wui inna Küken woöan, droffe eck doach an'n Mälkepott. Un datt hoäde fo moe: „Noa, muintwegen!“

Dä lüttke Rui vohahle ßick hännig, un an'n annan Moagen trulle höa wi ßoann Wullknibbel inna Küken harümme. Un dänn hoäa hoä bäole mett teo iusa Famuilge. Eck hadde bleoß jümma Angest, datt oäna koäme un dän Ruin wiahahln woll. Oabba et glücke van oän'n Dage teon annan, datt kaina kamm, dä noa ühn froage.

Ett was ganz muin Rui, eck hadde äok hännig 'n Nam'm fo ühn. Ett was muin „Prinz“. Un datt wusse hoä äok bäole ßüms. Hoä güng moe kium von Foödn dänne. Datt hett, eck konn äok nich maia ohne ühn teo. Un woa „Prinz“ was, doa was eck, und woa eck was, doa was äok Prinz. Bleoß, wänn eck noa Scheole mosse, dänn mosse hoä an'n Hecke stoahn-bluibn, kaik moe oabba noa, ßäolange wui us ßoän kön'n. Un huia anna Pohdn hahle hoä moe äok jümma wia aff. Noa, Ji könnt Ji wall vostelln, watt datt joädesmoall von Wiaßoähn was!

Iut „muin'n Prinz“ was medda Tuit „iuse Prinz“ woan. Hoä was gräot un stahk woan un namm ett mett ßuina Upgoabe oasse Hius- un Hoaffwächta aianst. Fröämde Lui güngen ühn gaian iudn Wege. Un doach was hoä ßäo kinnadoah! Un dä Kinna, dä strihbn un drücken ühn nich bleoß! Wänn hoä moall inna Kühken unnan Diske liggen droffe, dänn loägen ßä fahken upp ühn, telln ßuine spissen Tähne un schäon'n äok ßuin'n Staiat nich, mett dän hoä ßüß ßäo oägen was. Un wännt ühn dänn moall teo briff un teo butt woch, dänn stoand hoä upp, schlüa noa dä Kükendüa un löät Kopp un Staiat hangen. Un wänn dänn dä Düa van biudn uppgüng, dänn namm hoä dä Wuindßuit wah un kräop inne Hüddn un resse ßick.

Oänes Moagens in 'n Szoamma was datt oalle annas! Kain Prinz blihke un jachta ubbn Hobe harümma, un ßäoga dä Kaddn konn ßick in oalla Riuhe inna Szun'n wasken un putzen. Eck raikhalse hän un hea, oabba kain Prinz was too ßoähn, dä moe ubbn Scheolwägg broache. - Oasse moe Prinz middags äok nich affhahle, kraich ecket medda Angest. In Galopp günket noada dä Ruinhüddn! Eck kraichen Schrecken! Doa lagg niu muin Prinz un roache un boache ßick nich! Hoä schloäp! - Eck fäng an teo tuistan un teo schüddn, oabba dä Rui leä ßuin'n Kopp jümma wia ubbe Szuit un schloäp wuida. Eck was gruin'nsmoade! Soll hoä wall krank ßuin?! - Noan Middage wecke eck muin'n Prinz wia. Joa, niu stoand hoä just upp, günk stölkag an ßuin'n Wahdanapp un drank un schlabbe un schlabbe un drank un güng wia noan „Bedde“. Oäast gigen Beddegoahntuit kamm muin Prinz vo dä Bil1a, ümme ßuin'n Nachtdienst teo obanihm'n. Noa, datt wassen Froöde!

Däo kamm iuse Homma vanna Kahman läobn un roäp: „Hätt oäna vanji muine Tabbeleddn ßoän? - Doa hadde eck doach gistan Oahmd, oasse eck ßoanne Tahnpuine hadde, näo oäne in'n Bedde noahm'n un dän Kastn in datt obn Fack van dan Nachtschäppken ßet't! Un niu essa nicks maia inne!“ - Däo güng moe upp oänmoall 'n Lecht upp! Muin Prinz hadde bui ßuin'n „Kontrollgang“ äok Hommas Tabbeleddnkastn unnaßocht un hadde dä Dinga wäggschlickat! - Noa, ett was joa oalls geot affrihdn, un Homma well üa Tabbeleddn niu äok beda wäggßeddn!

Eck könne Ji näo ßäovihl van muin'n Prinz votelln, oabba villichte ubbn anna Moall! Dä Joahs güngen doahän. Prinz woch äolt, schwack un ßuike. Kaina konn huia maia hälbn! - Oabba däotschoädn? - Nai, datt woll kaina, un datt konn kaina !

Oänes Moagens kamm iuse Noahba tiutlicks ubbn Hoaff foöat. Hoä hadde Groän hahlt fott Voäh. Un bobn upp dän Kloaban hadde hoä muin'n Prinz liggen! Däode! ! - Hoä hadde anna Stroahde legen, 'n Auto mosse ühn anfoöat häbbn! Inna Goahnecke häbbe eck muin 'n Prinz buigrabn !

                                                                                                    Reinhilde Lübben

 

 
 

pdf-datei