„Loäba’ n oanicke Dracht Schlege!“

von

Heinrich Ottensmeier

 

Muine loäbn Noahbas un Frünne!

Niu ßinn wui oall wia düht in'n nuiggen Joah an’n Wannan! Datt „Nuigge“ essa dänn oall bäole wia van abe. Eck hobe, datt Ji oalle geot oban Szüll obakuhm’m ßind. Eck moäne, datt äok ßüß dä Obagang uingamoadn vonünftig wesen woöa. Giwisse doa eß wia oallahand Geld ßäo vo pagino un passelantant inne Luft ballat. Un Jiuchen un Gaian un Krajoöln was joa äok gineog teo hoäan, datt man oallhand nich moall datt Klockenluin richtig hoäan konn. Oabba datt eß giwisse vo fifftig un hunnat Joahn äok nich vihl annas wesen!

Oabba doa mott eck Ji doach dä Gischichte van'n äoln Kuhlo in Gäobel votelln! Uinge von Ji ganz Aoln häddn joa näo kinnt oadda ßind bui ühn inna Kinnalaia wesen oadda iuda Scheole kuhm'm. Dä äole Kuhlo wassen schahpn Foamann, un jung un äolt hadde Frochtn von Buistoa. Hoä namm ßuin Amt aianst un'n männigoäna essen doafo tuitlibns dankboa wesen.

Doa kümmt doach dä äole Kuhlo, hoä magg däomoals äok wall näo  jünga wesen ßuin, inna Sülvästanacht ümme dä Käakhoafsmuian. Doa ballat doa ßoan'n halflangen Bängel mett ßuina Buistoln teon „Preost Nuijoah!“ von Buistoa. In dänn Upplüchtn ßütt hoä, dat't Kuhlo eß. Un oasse dä nui äok näo upp ühn teokümmt, nimmt dä Bängel dä Boäne ubbn Nacken un löäppt noan Kreoge, woa ßuine Kumpane ßit't, un röoppt in dä Waiatsstobn: „Dä Buistoa! Dä Buistoa!“ Un niu oalles, watt Boäne hätt, düa dä Achtadüa un düat Finsta noa biudn! Iuse Schoädat löäppt ubba Dehl langes un bobn iut. Dä Buistoa jümma achta ühn hea! Dä Junge bückßet düan Goahn int Faild harin. Kuhlo bliffen ubbn Hacken! Ubbn drüddn Kampe, kocht vo dä Ahnewoänge, fällt dä Bängel inne Fua. bliff liggen un röppt: „Eck kann nich maia!“ -  „Un eck kann näolange“! ßägg dä Buistoa un büat dänn Iutruida upp. – „Huia hätt ßä dä Buistoln, un niu mahket ett nich teo hadde“, günseIt dä Junge. – „Nai, muin Jüngesken“, loät ßick dä Buistoa vonihm'm, „Duine Buistolln dräg man ßüms. Wui goaht niu teohäope noa duina Moäm'm!“ – „Nai, Häa Buisto, bidde, bidde, dänn doach loäba 'n Dracht Schlege! Nai, bleoß nich noa iusa Moäm'm!“

„Goattloaff, Junge, Dui häß doach näo Frochtn vo Duina Moäm'm! Niu well eck Di bleoß stribn!“ Un Kuhlo namm dänn Jungen in'n Backfel un stribn oba dä Backen. - Oassa dä boädn dä Schandfoa händahlgüngen, bedel dä Gifangene jümma  wia: „Bidde, Häa Buistoa, ßegget doach bleoß iusa Moäm'm nicks!“

Un dä äole Kuhlo loät ßick woäk mahken! Bleoß mosse  iuse Junge ßuin'n Buistoa teoßeggen, datt hoä niu ßäobutz noah Huis goahn un'n uinge Väske inna Buibel lesen woll. Un dänn mosse hoä in dä naigesten Wihkens droämoall in'n Voain kuhm'm. - Dä Buistoa hätt ß'uin Woat häoln! Un dä Junge hät't äok häoln! Nai, dä Junge hätt mett dä „Pflichtstunden“ nich upphoöat. Hoä eß oäne van dä Truisten in Voain woan!

Oach, woa schön woöa datt, wänn vondahge iuse Jungens un Luidens äok ßoah'n Frochtn vo üa Moäm’m heddn! Eck loäbe, Scheolmästa un Buistoöan, Polzei' un Girichte wöachen ßick düht froöggen!  Un äok näon masse Lui maia!

                                                                                       Jiu Otto van'n Stickdoäan

 
 

pdf-datei