“Iut joäden Hius, n Lipelvull! “

von

Heinrich Ottensmeier

 

Muine loäbn Noahbas un Frünne!

»Mett Boddan kann man ßäo hännig nicks vodäabn«, ßäe iuse Moäm'm früha faken. - Joa, dä Boddan woch nich bleoß gidn, ßä was äok 'n geot Hiusmiddel. Ungißoalte Boddan was ßäo oasse Szalbn. Wänn oäna Iutschlagg oaddan Ruinring hadde, dänn woch doa ungißoalte Boddan uppschmeat. Un datt hulp äok medda Tuit. Bleoß buin Ruinringe, doa mosse dä Rui dä Boddan van dänn Laiges wia afflicken. Dä lüttken Kinna laian datt Edn mett Boddan un kroammtn Bräot. Joa, äok dä Hoähna krign 'n Klün'tken Boddan in, wänn ßä 'n Fipp heddn.

Eck häbbet äok an'n oägen Luibe erfahn, datt datt Reßäpt van Moäm'm richtig was. Oasse eck vo länga Joahs meddn Magen ßuike, droffe eck kain Floäsk un kaine Wost edn. Nich moalln 'n bidn roan Schinken! Däo häbbe eck moe an Boddan häoln, un eck mott ßeggen, datt moe datt nich schlächt buikuhm'm eß. Eck ßinna just nicht dicke un fett buigge woan, oabba geot spihnig ßinn eck doach blibn.

Un watt wiht't iuse Kinna vondage näo vanna Boddan?! - Joa, dattße vanna Molkaruigge kümmt, datt stoät joa upp dänn Papuia. Oabba ßüß?! - Dänn eßt iude mett üan Widn!

Datt was teo iusa Tuit annas. Wui wössen ßäo teo ßeggen medda Boddan upp. Wui kin'n dänn Wägg vanna Kahn bätt teon Munne, van'n Keohstalle bätt ubbn Disk.

Wänn iuse Moäm'm oadda dä Luidns molken heddn (oallhand mosse eck lädahän äok mett haran), dänn woch dä Mälke iutßuigget un kamm mett dä Näppe int Molkeschapp. Doa stoand ßä ßäolange, bätt datt ßä ßua un dicke woan was. Dänn woch dä Mälke affdäon. Datt make maistntuit Moäm'm ßüms. Meddn höltn Lipel straik ßä dän Räom in'n stoänan Pott, in dän Räompoot. Dä Plunnamälke was fott Voäh, buißoannas fo dä Fäaken. Wui Kinna oädn dä Plunnamälke äok wall ganz gaian, oabba bleoß mett Räom un mett Kanoäl un Szucka. Iuse Gräotvah konn datt nich geot häbbn, datt was ühn teo ruibe. Hoä männe: „Wäa meddn Munne röämt, dä kann meddn Mäse kahn.“ -Wui woöän joa äok ßüß mett iusa dicke Mälke un ßoöde teofruidn. Un doavan wusse iuse Hoppa äok ßoan'n lüttken Väsk: „Dicke Mälke un ßoöde, datt giff schwanke Foöde. Plunnamälke un Wacken, datt giff schmalle Backen!“

Wänn dä Räompott vull was, mosse kaht waian. Wui heddn 'n Kahn meddn Kahnstaff: jümma upp un dahl! Junge, datt Kahn täog vomuckt inne Ahms un in'n Nacken. Wänn dä Boddan moall ganich kuhm'm woll, wänn kain käolt oadda hoät Wada hälbn woll, dänn kraig Vah dä Kahn von Kahnsteohl. Meddn Kahnschwängel oasse buina Pumpn günk datt lichta un was länga iutteohäoln. Oallhand wollt äok dänn näo nich rächt boddan. Bui watt Luin, ßäo woch votellt, ßoll unna inna Kahn 'n Uißen ßidden, dänn woch dä Boddan oäa roäh. Un dä büa dänn äok düht mett, datt oannick watt iuda Kahn kamm. Eck häbbe bui us muin Libe kaine Uißen inna Kahn ßoän. Datt was äok bleoß Küaruigge van dä äoln Lui, dä an Häckßen löäffen .

Wänn iuse Maget moall länga anna Kahn ßiddn mosse, dänn ßang ett wall äok: „Iut joädn Hiuse 'n Lipelvull! Iut joädn Hiuse 'n Lipelvull!“ Datt ßoll dänn hälbn, datt dä Boddan oäa kamm. Man mösse dänn oabba äok an joädet Hius inna Noahbaskopp dänken. Maistentuit was dä Boddan dänn äok doa, wän man dä ganzen Noahbaskopp düa hadde! Un wännt nich bui'n oäastn Ümmegang glücke, dänn glücket ebn buin twoädn oadda drüddn!

Wänn dä Boddan niu „doa was“, dänn woch ßä teohäopestüppkat, un Moäm'm mosse ßä in'n höltn Fadde oadda in'n Boddanappe knehn un voaboädn. Teon Knehn hadde ßä 'n oannicken Boddalipel, dänn ßä mett dänn annan höltn Lipels van dänn Kuibnkäal iudn Szualanne koaffe. Wänn ßä dänn in Schlagen teon halbn, teon Punne oadda teo twoä Pund fäag was, dänn kamm dä Boddan noa iuse Boddakun 'n oadda noan Wikenmachte. Kinna, nai, watt was datt fo Boddan! Un dänn upp ßoanne kriuse Kösken Bräot! Moe löäpt niu näo datt Wada in'n Munn teohäope, wänn ecka bleoß an denke!

Un dänn näo dä Kahmälke! Vah drank dä 'n ßoammahän ßäo gaian. Moäm'm koke van dä Kahmälke maistntuit Kahmälksmeos oadda Gruisegröättken. - Oach, datt kinnt joa vondage noämt maia, kann joa äok kaina maia koken! Doa failt us joa dä richtigen Kahmälke un'n oannicke Kösken van'n hiusbacken Bräot!  

 
 

pdf-datei