Muine loäbn Noahbas un Frünne!

Doa ßatt doach vo länga Tuit upp oäna Hoachtuit oäna gihgen moe buin Diske, dä ßoche ßick bui dänn Broahn jümma dä Stücke iut, woa datt meiste Fedde buigge ßatt. Datt  fällt vondahge joa upp! Wäa weIl dänn näo fet't Floäsk edn ?

Eck kamm doa lessens noahn Schlächta in Oenhiusen. Eck woll 'n pa Rinnakrampn mettnihm'm. Aeok iusaoäana well ßick joa moall vonuiggen. Döo kamm doa äok oallehand Stadtkundschaft harin. Dä oäne woll dütt, dä anna datt. Upp maiste woch oabba Kottlett föddat. In oän'n Punkte woöan ßick oalle oänig: „Bitte, nicht so fett!“

Nai, wänn man unnan Luin wanket, dänn krech man doach oallehand teo ßoän! Doa ßidde eck bui dä wahm'm Dahge noah iuse Voßammelung näon Aeogenblick inn'n Kreoge un drinke moe 'n Glas Boäa. Ett dua nich lange, däo kamm doahn vonihm'm Minsken harin un buistelle ßick 'n Schinkenbodda. Junge, un datt wassen Schinkenbodda! Moe loäp datt Wahda in'n Munne teo- häope! - Oabba watt kraich eck niu teo ßoähn? - Dä Minske schnait oalle dänn widdn Schinken aff un lehn uppn Tällarand! - Hoä was teo läckask! Hoä adde bleoß dänn roahn Schinken!

Nai, dä Minsken ßind doach vondahge teo dickefrehdn! Könn wui Schwuine anfoan, dä bleoß Schinken un Kottlett  hätt? - Könn wui Schwuine mässen, ohne datt ßä fett waiat? - Kann datt mett da Läckaskhoät un dä Dickfrehdnhoät ßäo wuidagoahn?! - Doa mott man doach an dä Annan dänken, dät't nich ßäo in'n Obafleot hätt oasse wui! - Un ett eß näo ganich ßäolange hänn, datt oalle upp datt Woatt luan: „Darfs' für 50 Pfennig mehr sein?“ - Aeok bui uß ubbn Lanne was oalles knappe, un'n männigoäne eß teo dä Tuit äok nich ubbn luiken Wege blihbn!

Niu kuikt, oba düsse Kwaddaruigge häbbe eck muin'n Noabah an'n Hoachtuitsdiske ganz vogihdn! Oabba hoä hätt ßick näo oannick watt buipacket. Hoä mössen geo Unnalage häbbn, männe hoä vo datt Drinken noahea! Mag ßuin! Oabba jümma eß fet't Floäsk äok nich 'n geo Unnaloage! Ett was in dä Joahs noahn oäastn Weltkruige. Dä Kommischeon mosse moall wia in oalln Huisan noahkuiken, oapp nich wecke in'n Fettpodde ßoädn, woa dä annan schmallbuidn mössen. Un datt Hamstan kamm teo dä Tuit äok in Meode! Dä Kommischeon kamm riut äok noah Obapeols. Joa, bui Obapeols gafft, äok nich teo vihl teo bicken, män'n dä Denste. - Joa, un Obapeol woöa nicht inne, un Obapeolske loäge krank in'n Bedde! Un doabuigge woch ßäon bihdn gnikkat un gnaigelt! -Joa, datt hadde man oall maia hoäat, datt Obapeols Lottken ßick oäa in'n Finga schnait, oasse datt datt Stücke Floäsk, datt in’n Pott kamm, teo gräod woch.

Lottken konn nich uppstoahn! Dä Woähdahge woöan teo gräod! Dä Kommischeon mosse oalaine ßoöken! Szä kraich oalle Schlühdels mett! Un ett was oalles inna Fissen! In'n Kella un uppa Bühn'n! Bäole teo akkeraot was oalles! - Oabba niu mosse Lottken doach uppstoahn! Dä Schandahme woll datt ßäo! Un niu hulp kein Stühn'n un Laigehäoln maia! Datt Mehken mosse mett hälbn. Un mett Küssen un Pühl, mett Unna- un Obabedde regoäan ßä datt däotkranke Lottken in'n Steohl. - Dä Doktakostn hätt Obapeohl düttmoall spaht, dänn oasse dä Schandahme 'n ganze Szuin Floäsk iudn Bettsträogge täoch, was Lottken wiea geot teo Boän 'n.