Muine loäbn Noahbas un Frünne!

Doa kamm doach lessens bui uß ’n Käal vo dä Düa, dä knua ßick watt in’n Boat, datt eck dache : « Minske, datt eß doach ’n Roäsena ! » Un ßäo froage eck dänn äok butz : « Wittße dän’n Bodda häbbn ? » - Oabba datt was moe doach hadde uppfalln, dä Minske woll wüaklich ’n Bodda häbben ! Un oasse eck ühn datt gräode Bodda, datt Hannchen fäachmahket hadde, hänbroche, doa kaik hoä nich moall doa tüsken, ßoannan hoä bait gluicks ßäo in dä Riusen harin.

Nai, Kinna, datt häbbe eck doach lange Joahs nich maia afflihbet ! – Vondahge litt bui us joa kaina Hunga! Hoöchstens Dost! Oabba eck moäne mett dä ganz döstigen woöa datt äok oall beda woan, oasse datt früha was! Ett mach oabba äok ßuin, datt wui vondahge ßäo vihle Stillkendrinkas hätt ! – Oabba niu wuia truigge teo dä Roäsenas, Unna dänn ett joa äok oallahand Nadde gaff !

Oach, joa, watt koäm’m doa doach früha Roäsenas un Hambussen! Faken ’n ganze Ruige an oän’n Dahge. Wänn iuse Äoln ett nich hoäan un wui ßüms wuit gineog vanna Rake woöan, dänn krigen wui Jungens dä Roäsenas vonahn: „Roäsena, Roäsena, Jupp, Jupp, Jupp!“ Fahken mössen wui dänn dä Boäne inne Hand nihm’m un us teo Schua bruingen.

Iuse Moäm’m spuise kain’n ßäo anna Düa aff. Wäa kamm, dä kraich watt! Oabba kain Geld! Smiddags gafft’n oannicken Tälla vull Middag meddn dühdn Stücke feddn Floäske. An’n Disk kraich iuse Moäm’m oabba kain’n mett an. Doa hadde ßä ßick oalln uinge Moall buigge inna Lucht ßet’t. Dänn datt eß doach nich ßäo lichte, wänn man ’n gräodn Tropp Kinna hätt un doa hätt ßick dänn oäna watt uppnestet! Doa mott dänn joäda oänzel vonoahm’m waian met Szoöken un Kim’m un Knicken, bätt oalle wia roäggen ßind!

Junge, Junge eck hadde oasse lüttke Dolf moall bui oän’n ubbn Schäode ßedn! Von Dahge krimmelt ett moe näo oallawegen, wänn eck doa bleoß andenke!

Nai, bui uß kaim’m dä Roäsenas mett üan Tälle unna ubbe Bühntrebben. Dä Stobndüa blaif dänn ßäolange ’n bihdn ubba Leoke, bätt datt dä Gast mett „bästn Dank!“ un „Adjöh!“ wia affschäof. Ise Moäm’m kia dänn jümma medden Ruisabessen doa achtahea, un iuse Tyras, dä bui dahge anna Kihn lagg, dä foöa ßick upp, oasse wänn hoä dänn Hambussen mett oalla Giwalt uppfredn woll. Wui Jungens stöän’n dänn maistentuit achta dä Nihn düa un hissen dänn Ruin noä oannock upp.

Düsse Roäsenas mössen jo äok freoh gineog noahn billigen Nachtkwatia ümmekuiken. Un dänn was Voßicht jümma datt bäste! Joa, ’n Szomma hänn was datt oänfacha. Dänn bühn ßick dä Roggestuigen oadda dä Hoähoäpe oasse Schloapstih an. Doa briuke man äok dä Papuian nich vowuisen, briuke nich buitahln oadda aboädn, un man konn uppstoahn, wänn man Lussen hadde!

Oach, doa mössen wui doach inna Ahn oänmoall gigen Oahmd noahn Kreoge teon Inhaln. Oabba watt was datt dänn doa?! – Doa kihken doach iut oäna Roggenstuige twoä Stibels hariut! Datt was nich bläoß vodächtig, nai, datt konn äok näo gifäalick ßuin! Oabba, watt was doa teo mahken? – Dä Schandame un dä Polizaidina woöan wuit wege, un Telefon gafft bui us nich. Hoalt, doa konn bläoß iuse Vostoäa hälbn! Un niu in’n Galopp däo hänn!

Ett glücke , dä äole Koal was inne! Hoä lusta ßick datt an, watt wui teo votelln  heddn, stoppe ßuine langen Puiben fresk, namm ßuin’n Gängaknüppel un schlüah mett. Us günk datt oalle vihls teo klüngelig. Oabbe dä Minske was joa nich iuda Ruhe teo bruingen! – Hännick heddn wuin dühden Tropp anna Kinna ümme us teo, dänn oalle mössen doach wihdn, wat wui fo Käale woöan un watt niu kamm!

Ubbn Kampe oabba häoln wui uß doach’n bidn achta iusen Vostoäa truigge! Man konn joa nich widn! – Joa, dä Stibel kiken näo iuda Stuige! Dä Vostoäa packe mett dä Krücken van ßuin’n Stocke achta oän’n Stibel un fäng an teo toähn. Un wui rihdn oalle mett. Niu fäng doa inna Stuigen watt an teo stühn’n un teo schelln. Un biuden vo dä Stuige woch dä äole Koal helle! – Noa, leßtn Ännes kamm niu muin loäbe Hambusse truigäst iuda Stuigen krobn. Un niu was dä Vostoäa ßick ßuines Amtes buiwußt. Mett Doannastimme roäp hoä: „Im Namen des Gesetzes – Willem hoalt moall just muine Puibn – Ji ßind vohaftet!“

Oabba ßäo ganz ßind wui Kinna nich upp iuse Kosten kuhm’m! Dänn dä Käal wia ßick ganich un günk oänfach mett dänn Vostoäa mett. Wui oalle doa achta hea! Oabba int Hius dröffen wui nich mett in! Un datt dä Polizaidina noahea dänn Roäsena affhale, hä wui nich maia teo ßoähn krigen.

Oabba wik ßoan’n Roäsena medda langen Puibn vohaftet waiat, datt häbbe eck doach in oall dä Joahs nich vogidn!